गझल

कशाचा शोध काही घेत नसतो
दिवसभर काय तो नक्की गुगलतो

फिरावा एक झाडोझाड पक्षी
तसा तो क्लिकत पानोपान फिरतो

करावे काय नाही सुचत बहुधा
उगा टचस्क्रीनवर बोटे फिरवतो

पुढे नावात केवळ नाव उरते
कधी तो परवलीचा शब्द असतो

जणू टिचकीत आहे विश्व अवघे
स्वतःला काय तो आहे समजतो

माझ्यातला चांगुलपणा वर आण तू
हो चांगला......मी चांगला हे जाण तू

सारे जुने होते तुझ्यासाठी नवे
केलेस काहीही कुठे निर्माण तू

तीही पुढे भासेल चंद्रासारखी
केलीस ह्या विश्वामधे जी घाण तू

नाही तिथे पडतो असा पाऊस मी
ज्यातून येते रोप तो पाषाण तू

सांगायचे होते......मला समजून घे
पण ठेवले नाहीस तितके त्राण तू

निश्चिंत कोणीही कसे नाही इथे
हैराण मी हैराण जग हैराण तू

घेशील जितका तेवढा वाढेल तो
सैलावलेल्या चिरगुटांचा ताण तू

शरणागती घेण्यास ते होते उभे
उडवायची होतीस दाणादाण तू

आई मेंढ्या हाकत आहे, बाप दिवंगत आहे
लुगड्याच्या झोपाळ्यावरती बाळ तरंगत आहे

पायामध्ये चाळ बांधुनी बैठकीस आल्यावर
मूल रडत नाही ना बघणे फार विसंगत आहे

स्थलांतराच्या सातत्याची चिंता नाही त्यांना
स्वार्थासाठी त्यावरती लिहिणारा खंगत आहे

तुम्ही फक्त माझे काका ना, म्हणत बिलगली पोरे
हीच एक त्या अनाथ जगण्यामधली रंगत आहे

ढकलाढकली करत मिळवती जागा जेवायाला
उद्या कदाचित नसणार्‍यांची अंतिम पंगत आहे

मीच एकटेपणा स्वतःचा इथे घालवत बसलो
वृद्धांना तर आश्रमात स्मरणांची संगत आहे

कारण काही नाही पण, मन उदास झाले आहे
हा अनाथ धुरकटला क्षण, मन उदास झाले आहे

भेटेन एकदा म्हणतो, मृत्यूच्यापार तुला मी
दरम्यान युगांताचे रण, मन उदास झाले आहे

एकेक मोजतो आहे, की कसे बळावत गेले
जन्माचे विस्कटलेपण, मन उदास झाले आहे

उर्वरिता रिक्ता त्याज्या, मिळतील तुला ही नावे
हे दुनियेचे दानीपण, मन उदास झाले आहे

हे प्रवाहगामी जीवन, ही अनुगमनांची कथने
दशकांवर काळाचे वण, मन उदास झाले आहे

अनंत ढवळे

मनांची मोडलेली वर्तुळे जोडून जाताना
कशाची खंत नाही राहिली येथून जाताना

अधोरेखीत झाले दोष माझ्या पोहण्यामधले
तुझ्या डोळ्यांतल्या लाटांसवे वाहून जाताना

तुला पटले असावे चालतो नाकासमोरी मी
तुला मी पाहिले नाही तुला खेटून जाताना

कुठे जाणार ह्याची योजना मांडू कशासाठी
ठरवतो मागचा रेटाच लोंढ्यातून जाताना

तुझीही हार माझाही पराभव ह्या निरोपाने
तुला घेऊन येतो मी मला सोडून जाताना
---------
विजय दिनकर पाटील

काही नवीन सुट्टे शेरः
================================

सुगंध शोधत असताना हे समजत नव्हते मला कधी
चाफ्याच्या वरताण घमघमे एक मोगरा घरामधे
=================================

कातरवेळी उदास वाटत असणे
सर्व ठीक असण्याचे लक्षण असते
=================================

ओसाड व्हायच्या आधी माझी हिरवळ
कुठल्या पाण्यावर तगली हेच स्मरेना
=================================

विस्मरलेले कोणी कोणी भेटत आहे
कधी किती कोणाचा होतो समजत आहे
=================================

संवेदनशिल विषयांना बाजार बनविले जाते
टोप्या नि मेणबत्त्यांना विक्रीस आणले जाते

ही घुसमट कोणा सांगू, मी न्याय कुणाला मागू?
भर रस्त्यावर डोळ्यांनी हे स्त्रीत्व भोगले जाते

त्या कथा कोठवर ऐकू … ज्यामध्ये एका स्त्रीला
पाचात वाटले जाते … द्यूतात लावले जाते …

षडयंत्र ऋतूंचे इथल्या मज कुठे माहिती होते?
कोणास फुलविती, कोणा टाळून मारले जाते

नात्याने मानवतेच्या देताच कुणाला सवलत
त्या सवलतीसही येथे मग हक्क समजले जाते

घर घेता आले नाही , आभार तुझे दारिद्रया
पडतात नवे इमलेही अन स्वप्न गाडले जाते

एकटा सागरकिनारा एकटा
जन्म ओसरणार सारा एकटा

केवढे अब्जावधी तारे नभी
वेगळा प्रत्येक तारा एकटा

सांग ना देणार कुठवर सावली?
मेघ तो उंडारणारा एकटा

काढली झापड तसे कळले मला
मीच नाही धावणारा एकटा

ऐकले, गिरणीत आता राहतो
फाटका, बेगार वारा एकटा

पांगला मोर्चा, तरी वेडा तिथे
देत आहे क्षीण नारा एकटा

धावणारे धावले झुंडीमध्ये
चालला तो चालणारा एकटा

कण्हत आहे कोण गाभाऱ्यामधे?
पोरका, अगतिक, बिचारा, एकटा...