गझल

का असे होते कधी की मी मला होते नकोशी?

मिठीत तोच गोडवा

मी फुलांची मूक भाषा जाणतो
दाह त्यांच्या आसवांचा जाणतो....१.

रोज मी जातो खुल्या पायी वनीं
कंटकांचा ही जिव्हाळा जाणतो !....२.

मी वनाच्या सर्व वाटा पाहिल्या
कोण केव्हां लूटतो हे जाणतो....३.

पारध्यानो ! , या शिका भाषा नव्या
पाखरांच्या सर्व भाषा जाणतो !....४.

ये जरा तू आज माझ्या ही घरी
काळजी घेणे तसे मी जाणतो....५.

फार नाही आज मी रडणार रे...
मी तुझ्या ही भावनांना जाणतो....६.

प्रेम नाही फार कोणी ही करू
खेळ हा सोपा न साधा जाणतो....७.

` ख़लिश ' - विठ्ठल घारपुरे / 0६-०८-२००९.

जिथे तिथे लूटमार अन जाळपोळ येऊन गाठते

स्वीकार आशयाची

वाटते भय का प्रकाशाचे पुन्हा?
वाहते वारे विनाशाचे पुन्हा

किती स्तब्धता ही प्रवाही अताशा