गझल

एक इरादा हसण्याचा अन विरोधात दुनिया सारी
आणि नभाशी कशा न्यायच्या इतक्या छोट्या तक्रारी

आज निसरड्या संध्येवरुनी पाय घसरला कोणाचा?
आज कुणाचा उजेड गेला अंधाराच्या आहारी ?

बोल, 'सारे व्यर्थ सोडूनी तुला'..
मी बरा जाईन घेऊनी तुला ?

कापती लिहिण्यास बोटे का तुझी ?
मी दिले केंव्हाच सोडूनी तुला

चंद्रही अगतिकपणे बघतो; असे -
चांदण्यांचे हाल पाहूनी तुला

नको वागूस सरिते नाविकाशी वेगळी
नदी काढेलसुद्धा हा खलाशी वेगळी

सुखाचे घास दैवा पारखूनी देत जा
अधाशी वेगळी हृदये, उपाशी वेगळी

नवी करशील का तू केशरचना आपली?
नकाराचीच पण... शैली जराशी वेगळी

न काट्यास कळले सलावे कुठे
रुतावे कुठे अन दुखावे कुठे

विषाला अता या उतारा नको
कळे पूर्ण त्याला भिनावे कुठे

बरसता जमावे तळे लोचनी
असे पापण्यांनी झरावे कुठे

उरी वेदना, हास्य गालावरी

वृत्तः आनंदकंद (गागालगा लगागा)

गुंतून मी पडावे की सोडवून घ्यावे
खड्गास या दुधारी सांगा कसे धरावे

गोडीत त्या गुलाबी गंधात धुंद झालो
बंदीस्त पद्मकोशी सांगा कसे सुटावे

संपता संपेचना कल्लोळ ह्या देहातला
ऐकला नाहीच मी आवाज कारण आतला

एकदा केली मनावर मात मेंदूने जरा
तेवढ्यानेही किती आयुष्यभर तो मातला

आज साक्षात्कार झाला; जग असे का वागते?

(वृत्त - मनोरमा - गालगागा गालगागा)

पोळलेल्या काळजाला
द्या दिलासा वादळाला.

पोर छोटा पोहताना
पार गेला... हो तळाला.

ढोल वाजे भावनांचा
साथ देतो गोंधळाला.

सावजाला शोधताना

गुंतवू नकोस.... देह ठेवला असेल तर
मी उगाच एक डाव खेळला असेल तर?

कारणास कारणे नि त्यांस कारणे पुन्हा
मूळ शोधण्यास जीव नेमला असेल तर?

काय माहिती ... जिला नमेन त्याच मूर्तिने