गझल

चालला शब्दांतुनी व्यभिचार आहे
हाच या गावातला आजार आहे

कोणत्याही चांदणीला मूल्य नाही
अन् तरीही मांडला बाजार आहे

राहिले नाही कुठेही फूल ताजे
पाकळ्यांचा रोजचा व्यापार आहे

मनाला पटेना तरी ऐकणे
तुझे तेच ते तेच ते बोलणे

मलाही नवे ना तुलाही नवे
ठरावीक होते तुझे वागणे

तुझा नेम कुठला असे नेमका
दुडी चालणे की मला टाळणे ?

कुणाला मिळे नाव यादीतले

"आहेस माझा" म्हणाली, फार झाले!
"मा़झाच राजा" म्हणाली, फार झाले!

आलाच तो श्वास कानी गंधलेला
"आहेस ठोंब्या" म्हणाली, फार झाले!

आली मला तीच भेटाया त्वरेने
"आहेस माझा" म्हणाली, फार झाले!

मी उगीचच तुझा पाहतो चेहरा
सावलीने तुझ्या भाजतो चेहरा

एकटा मीच नाही अताशा इथे
जो मला पाहुनी पाडतो चेहरा

जन्मभर शोधुनी भेटली तर म्हणे
पाहिल्यासारखा वाटतो चेहरा

मूळ मालाहुनी छान नकली तसा

ती नदी गेली कुठे...

ती नदी गेली कुठे... झाडी कुठे
ती हवा गेली कुठे...पाणी कुठे

पाहिली नव्हती अशी घाई कधी
पाहिली नव्हती अशी गर्दी कुठे

जाणतो मी या उन्हाची कारणे

----------------------------------------------

कुठे भास होतो तुझ्या कंकणांचा, तुझ्या पैंजणांचे बुलावे कुठे...
हजारो दिशांनी तुझी हाक येते, तुझा हात सोडून जावे कुठे?

नको असे पण अजून त्यांना लगाव होता
कुणाकुणावर अजूनही तो प्रभाव होता

मिळेल कीर्ति उगाच मोठी पिटून टाळ्या
कुणाकुणाच्या मनात हाही तणाव होता

कसे विसरलो तिथेच आम्ही विचार अमुचे

स्वप्नात ती आज मा़झ्या, फार झाले!
स्वप्नात मी आज तीच्या, फार झाले!

आलाच तो श्वास कानी गंधलेला
"आहेस ठोंब्या" म्हणाली, फार झाले!

आली मला तीच भेटाया त्वरेने
"आहेस माझा" म्हणाली, फार झाले!