गझल

उदास खाली मनास घेऊन फिरतो आम्ही...
माहीत नाही कोणासाठी झुरतो आम्ही...

लाट ऊसळते परीस्थितीची एकाएकी
कसेबसे मग प्राणपणाने तरतो आम्ही...

दिवस आजचा अमुच्यासाठी खोटे नाणे

वाटे न जे घडावे ऐसे घडेल आता
ज्याचा असे भरोसा तोची नडेल आता

आधार जो निघाला सरली जमीन ऐसी
आहे उभा तरीही वाटे पडेल आता

सर्वांस दु:ख देतो कित्येक शाप घेतो
वाहून नेत्र जाती ऐसा रडेल आता

केवढे चालणे हे मजल दरमजल...
काय जाणे कुणी आखली ही सहल

मी कितीदातरी ओळ खोडायचो
अन तुझ्याहीमधे व्हायचे मग बदल

काय दुर्लक्ष हे पाहिल्या पाहिल्या...
का अशी घेत आहेस माझी दखल?

गावात माकडांची गर्दी बरीच झाली
माझी भविष्यवाणी आता खरीच झाली

पाण्यात लाकडांची साले निघून आली
मीही तसाच झालो, तीही तशीच झाली

आव्हान देत होती ही जात देवतांना
स्वर्गात माणसांची चर्चा बरीच झाली

************************
************************

पुन्हा वाटते पुन्हा तू हसावे
गुन्हे नेटके पुन्हा तू करावे

'नको रे...नकोच रे' हाच धोषा
मला हे अमान्य सारे भुलावे

तू मर्द जीवना मी गाळून गात्र आहे
देण्या लढा तुझ्याशी आता न पात्र आहे

जिव्हा मुखात काळी आहे तुझ्या जरीही
बोले तसे घडावे हा योग मात्र आहे

जी वाटते हवी, तू नसताच सोबतीला

इकडे कुठे रे आज या भागात आनंदा?
आहेस चुकलेलाच तर.... ये आत आनंदा

ये, बैस आल्यासारखा..... दु:खे, चहा काही?
मीही कधी जगणार आनंदात आनंदा?

कायमस्वरूपी बांधकामे वेदनांसाठी

पिले खेकड्यांची, रेतीत पाडती का ठसा आपला?
पिले माणसांची, मातीत गाडती का वसा आपला?

न संपेल साठा, केंव्हाच आपल्या ह्या तलावातला
अपेक्षेत खोट्या, बेडूक फाडती का घसा आपला?