गझल

आज हा जाई, उद्याला अर्थ आहे
का जुने आता? नव्याला अर्थ आहे

जायचे आहे पुढे, जाणार आहे,
व्यर्थ मागे थांबण्याला अर्थ आहे?

भेकडांचे टोमणे झाले निकामी,
काय त्यांच्या बोलण्याला अर्थ आहे?

सारे वसंत मजला छळू लागले
ऐकेक पान माझे गळू लागले

कोठेच रंग नाही मनासारखा
दु:खात सौख्य आहे कळू लागले

सांगा कुणी मला मी कसा सावरु
आधारस्तंभ सारे ढळू लागले

आता नवीन कोठे मरण राहिले

लाडात जाहलो का मीच बाळू
स्वप्नात लागली राणीच भाळू

प्रेमांध सागरा काठीच वाळू
भूप्रेम लागले आधीच वाळू

लोण्यात माखले सारेच टाळू
संधीच आयती का मीच टाळू

का शंख शिंपले हा भेद पाळू

मनामध्ये कुठे कुठे तुझे ठसे अजूनही
फुलांत राहिले सुगंध खूपसे अजूनही

दिशा दिशा जरी तमास शरण जाऊ लागल्या
लपून राहिलेत आत कवडसे अजूनही

दिशा ढगाळताच मी तुझीच वाट पाहतो

अबोली !!!
.
*

अजस्त्र ज्वाला लपापणा-या कणात माझ्या!
सहस्त्र लाटा उधाणती का मनात माझ्या?

*

मनाप्रमाणे निकाल लावू भल्याभल्यांचा,
मनुष्य कोठे.....? कुबेर मिंधा धनात माझ्या!

*

आषाढघनांचे गाणे वेचावे म्हटले होते
रंध्रांत सुरांचे गाणे पेरावे म्हटले होते

जो माझ्या वाटेवरती पेरून चांदणे गेला,
त्या लोभस आनंदाला भेटावे म्हटले होते

एकाकी अभिमन्यू मी, लढले पण अंती हरले

सुरुच आहे कितीक गावे तुला शोधणे
जिथे नभाला मिळेल धरती तिथे धावणे

नकोस पाहू उगीच स्वप्ने अशी एकटी
हळूच माझे कधीतरी ऐक ना बोलणे

कुणाकुणाचा विषय निघाला तुला सोडुनी...

का असे माझ्याकडे हटकून येते?
दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते

मी दिवसभर कोरडा असतो तसा पण
सांज ढळली की मळभ दाटून येते

रोज अश्रूंचा सडा परसात माझ्या
रात्र विरहाच्या कळ्या घेऊन येते