प्रत्येक वेळी मी मला माझी खुशाली सांगतो,
प्रत्येक वेळी आणतो ओठांवरी हासू नवे!
गझल
....सारे मला मिळाले !!! (गझल).
.
*
काही न मागताही सारे मला मिळाले ,
केसात माळले मी , तारे मला मिळाले !
*
मोडून मांडला तू मांडून मोडलाही ,
नेत्रात दोन अश्रू खारे मला मिळाले !
*
शून्य, भाकड प्रश्न माझा, व्यर्थ त्याची उत्तरे
साधण्या जवळीक जाता, वाढती का अंतरे?
काल वैराची सुपारी, आज मैत्रीचे हसू,
वागणे या जीवनाचे कोणते मानू खरे?
भरावे शेत वात्सल्यात पाटांनी जुन्या
पडे पाणी नवे जेथे रहाटांनी जुन्या
अता बोलेन तैसा जग मला स्वीकारते
तसे वैतागले होतेच भाटांनी जुन्या
नवा आजार येतो; राहतो बेवारशी...
साचला अंधार आहे युगभराचा
अन दिवा हातामधे काही पळाचा
कोण राबुन जात असते रोज येथे
दव म्हणू की घाम असतो हा कुणाचा
मी कधीचा नांगरुन बसलो स्वताला
पण अजुन पत्ताच नाही पावसाचा
दे चार श्वास दे रे अजुनी जगायला
येणार प्रीत आहे मजला बघायला..
शृंगारुनी तरीही येतील लोक ते
लागेल वेळ थोडा त्यांना निघायला..
म्हणतील कैक वेळा "होता भला!",मला
का सदा माझ्यापुढे ही संकटे 'आ' वासलेली?
काळ आहे माजला की जिंदगी सोकावलेली?
शब्द बेईमान झाले आज इतके काय सांगू?
बोलता आलीच नाही गोष्ट मनि आकारलेली
मुक्त मी व्हावे म्हणोनी आणला आवेश अंगी
फडफडतो काळजात माझ्या या प्रश्नाचा कागद
स्वच्छ कुण्या रबराने होइल आयुष्याचा कागद
अदभुत गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे पुस्तक
ताऱ्यांची कविता लिहिलेला अंधाराचा कागद
देवुनी तुझे तुला निघायचे मला
वेगळे तुझ्याविना जगायचे मला..
रावणापरी तुझे कुकर्म पाहिले
चेहरे तुला किती?बघायचे मला..
झेप घ्यायचो पुन्हा पडायचोच मी
लोक आपलेच हे नडायचे मला..