अंतरास जाळते व्यथा
Posted by स्नेहदर्शन on Saturday, 23 February 2008अंतरास जाळते व्यथा मनातली
सांगतो कथा प्रिये तुला मनातली
पाहुन
रंगुनी रंगात साऱ्या रंग माझा वेगळा!
गुंतुनी गुंत्यात साऱ्या पाय माझा मोकळा!
गझल
अंतरास जाळते व्यथा मनातली
सांगतो कथा प्रिये तुला मनातली
पाहुन
दिवसांवर दिवसांच्या राशी
जीवन म्हणजे खर्डेघाशी
फोडासम ज़पलेले शैशव
खपली धरते तळहाताशी
तुझ्या बटांशी खेळुन जावे,
वार्याची इतकी बदमाशी?
बांधू जेथे घरटे आपण
तिथेच मथुरा,तिथेच काशी
भुकेल्यांस भाकरी नसे, अन्
खाणारे खाऊन उपाशी
तुझ्याविना जगण्याची शिक्षा
हीच का मरेस्तोवर फाशी?
जरी वादळे येती ज़ाती
लाटांना भिडतात खलाशी
प्रेमात आग आहे.
जळणेच भाग आहे.
कधी संयमी, कधी अनावर आपण दोघे;
बांधूनही मनोरे ,किर्ती कथेत नाही.....
इतिहास सांगतो हा ,स्वप्नात नेत नाही.....
छातीत वेदनांचे, भरपूर पीक येते
डोळ्यात आसवांचा ,पाऊस येत नाही
तारुण्य मागणारा ,शापीत मी ययाती
माझीच देवयानी ,माझ्या कवेत नाही
नशिबा विचार कसला, करतोस नेहमी तू
झोळीत दान माझ्या ,काहीच येत नाही
उपवास देवतांचे, मी काल खूप केले
कुठ्लाच देव येथे, ऐकून घेत नाही
मारवाही... शेवटी... मंदावला
भैरवीचा सूर...
परिस्थितीच्या उन्हात हे आयुष्य करपले माझे