का मी आज पुन्हा उगीच बसलो मांडून ही खेळणी?
Posted by प्रणव सदाशिव काळे on Monday, 23 April 2007गझल:
इतकेच मला जातांना सरणावर कळले होते
मरणाने केली सुटका जगण्याने छळले होते
गझल
आई !
जीवनाचे (/ लेखनाचे) नियम सारे मोडले मी
शब्द जे रिझवीत गेले, जोडले मी!
अजून ऐकू तिला न येई तुझे तराणे, तुझी कहाणी
बुरुजातल्या कथांना चिणला सबूत आहे
प्राचीन या गढीचे विकराल भूत आहे
माझे परममित्र श्री.
आता कुठे जरासे माझे लिहून झाले
आता कुठे जरासे शब्दांत प्राण आले