पण ज्यांना भटांचा थोडाफार सहवास लाभला , त्यांना या वैदभीर्य ऐसपैस माणसाची प्रतिभा बसल्या बैठकीतच कशी खुलत जायची , याची कल्पना आहे. ' भर उन्हात आले , काही पावसात आले , मला शब्द भेटायला गात गात आले ', असे ते सहजगत्या लिहून जात व त्याचे ' काव्य ' बने. गेल्या शतकात महाराष्ट्राने गदिमांसारखा प्रतिभासंपन्न कवी पाहिला. भटांची जातकुळीसुद्धा तीच होती. ' हाय तरीही बाजारी , माझी तोकडी पुण्याई , नाही अजून तेव्हढी माझ्या शब्दांना कल्हई ', असे ते म्हणत असले , तरी त्यांच्या शब्दांना केवळ कल्हईच नव्हे , तर तलवारीची धारही होती.

त्या काळात मी बांद्र्याला साहित्य सहवासमध्ये राहत होतो. दिनकर साक्रीकरांचा धाकटा आर्किटेक्ट मुलगा राजू खास दोस्त बनला होता. रात्री पायर्‍यांवर गप्पा मारत बसलो असताना मी सहज त्याला माझा कवितेचा चाललेला शोध सांगितला. काही क्षणात तो एकदम म्हणाला, "तू नेहमी दोनच ओळी गुणगुणत असतोस, त्या सुरेश भटांच्याच आहेत ना? मग माझा जीव... असे काहीतरी शब्द आहेत बघ." मी चमकून विचारलं, "मी आपला चाळा म्हणून ते गुणगुणत असतो. काव्यगायनासारखं. पण ती तुला चांगली चाल वाटते?" तो गोंधळून म्हणाला, "का? ती छानच चाल आहे की!" असा अगदी अकल्पितपणे माझा कवितेचा शोध संपला.

कविवर्य सुरेश भट यांच्या गीतांवर काही लिहावे, असे बऱयाच दिवसांपासून मनात घोळत होते. गाणं म्हटलं की, आपल्या डोळ्यांपुढे जी रचना (आकृतिबंधाच्या दृष्टीने) येते, तशा प्रकारची गाणी कविवर्य भट यांनी रचलेली नाहीत...या सदरात आकृतिबंधाची वैशिष्ट्ये सांगण्यापेक्षा आशयावरच भर दिला जाईल.दर पंधरवड्याला एक अशा प्रकारे या संकेतस्थळावर कविवर्य भट यांच्या गाण्यांवर लिहायचे आहे...त्याची ही सुरुवात. मनातल्या मनात मी...या नितांतसुंदर गीतापासून.

संगीतकार विवेक काजरेकर ह्यांनी स्वरबद्ध केलेला स्पर्श चांदण्याचे हा गीतगझलांचा अल्बम माहितीजालावर विनामूल्य उपलब्ध झाला आहे.