वादळे उसळून आल्यावर....

वादळे उसळून आल्यावर
कागदाला लेखणी भिडते - व्वा!

सुंदर, सुबक गझल!

एकदा 'चहा घेऊ... बसू बोलत' प्रत्यक्षात आणायला हवे.

अभिनंदन! सुरेख रचना!

केदार ,
लहान बहर संभाळुन एक चांगली, अर्थपूर्ण गझल सादर केलीय.. अजून येऊ द्यात.. पु. ले. शु.
-मानस६

केदार- बर्‍याच  दिवसांनंतर  लिहिलेस.
छान  गझल.
मतला आणि  मक्ता फार आवडला.
वादळे उसळून आल्यावर
कागदाला लेखणी भिडते..
(चवथा  शेर  दिसत  नाहीये.)

आता तर  अजिबात  काहीच  दिसत  नाहीये.
(कॉपी- पेस्ट  करू  नकोस, आणि  अन्य  मराठी  सॉफ्टवेअर  वापरत  असल्यास  ते  बंद  करून टाईप  कर.)

प्रश्न आहे नेहमीचा हा -
मीच दरवेळी कशी चुकते ?     .. विचार करायला लावणारा शेर.

वादळे उसळून आल्यावर...
कागदाला लेखणी भिडते !      .. एकदम खरे!

कलोअ चूभूद्याघ्या

 
भन्नाट...
वादळे उसळून आल्यावर...
कागदाला लेखणी भिडते !

सगळीच गझल आवडली.
हे शेर खास!
प्रश्न आहे नेहमीचा हा -
मीच दरवेळी कशी चुकते ?

वादळे उसळून आल्यावर...
कागदाला लेखणी भिडते !
क्रान्ति {रोज सकाळी असे काहि वाचावे सुंदर | अवघे जीवन भरून जावे आनंदाने!}

सर्व नेतो दूर जाणारा
...सावलीही रे कुठे उरते ?

---- खरं आहे, केदार, काळीजस्पर्शी गझल! जियो.
जयन्ता५२

केदारराव, छान बोलकी गझल.

- चक्रपाणि जीवन चिटणीस

एवढे होऊनही म्हणते,
चांगल्यासाठीच हे घडते

येऊनी समजावतो जो तो
'सोड, जाऊ दे, असे घडते'

वा वा ! क्या बात है!
ह्या दोन शेरांतच पुढ्चे शेर झाकोळून गेले!

वा! मस्तच गझल!!
२, ३ हे शेर आवडले...

सुंदर छोट्या बहरची गझल!

"वादळे उसळून आल्यावर" या ऐवजी "वादळे उसळून आली की" असे चालेल का?
म्हणजे हे असे दरवेळी घडते, सवय आहे, असा अर्थ होतो :)

चूभूदेघे.

हसलो.

बेफिकीर हासलो.

खी: मनाचे श्लोक झाल्यावर ( माफ करा... झालेकी )
ती छबीसुद्धा गझल करते...

-सविनय
बेफिकीर!

कोयनेने शेर रचलेले
त्यात शिवथरघळ बदल करते

-सविनय
बेफिकीर!