आई !

गझल वाचून् डोळ्यात पाणी आले. .....aaNakhii kaay lihoo?

हृदयस्पर्शी गझल. खूप आवडली. तुमचे स्पष्टीकरण वाचून ते शेर आणखीनच खुलले. विशेषतः धुमारे.

आहे.

करणारी गझल आहे प्रदीपजी...
ऑफिसमधे गझल उघडली. हातवार्‍यात - शेर वाचला आणि डेस्कवरून उठून बाहेर जावे लागले क्षणभर...
-- पुलस्ति.

व्वा प्रदिपजी,
अतिशय छान! पुढील गझलेची वाट पाहतोय...
शुभेच्छा
-नितीन

प्रदीप जी, गझल वाचून डोळ्यात पाणी यावे, असे माझ्या बाबतीत तरी पहिल्यांदाच घडले...
काळजाच्या आरपार जाणारा हा शेर-
मुक्त झाली...किती काळ होती  -
यातनांच्या पहाऱ्यात आई !
सलाम, तुमच्या प्रतिभेला!

सर्वस्व तुझिया पाई,
पुण्याई तुझिया थाई

आई म्हणजे प्रत्येकाच्या जीवनाचा रुणानुबन्ध ,

आई हा विषयच इतका जिव्हाळ्याचा आहे ना..... तुमच्या गझलेतली आई फार व्याकुळ करुन गेली.
मुक्त झाली...किती काळ होती  -
यातनांच्या पहाऱ्यात आई ! .......... हा तर अगदी आरपार गेला.

सारेच शेर मनाला भिडले.
साने गुरुजीच्या (आईविषयीच्या) साहित्यानंतर आयुष्यात कायमची स्मरणात राहिल अशी गझल.

प्रदीपजी...
नि:शब्द आणि नि:स्तब्ध झालो...
Hats Off!!!
Btw, font size कमी कमी का  गेला आहे??
चुभूद्याघ्या...
 

नमस्कार प्रदीपजी,

आई हा विषयच असा आहे की काळजाला हात घालतोच. मला माझ्या आईची आठवण झाली. तुमच्या प्रत्येक शेरात दिसणार्‍या आईच्या हालचालीत मला माझी आई दिसली. माझी आई गेली तेव्हा मी एक गझल तिला श्रद्धांजली म्हणून लिहिली पण ती अजून पूर्णावस्थेत नाही. असो खूप छान गझल वाचायला मिळाली. धन्यवाद.

श्वास नुसते न येती, न जाती...
वावरे येरझाऱ्यात आई !

कमाल केलीत प्रदिपजी !

प्रसन्न शेंबेकर
"तुझी जागण्याची अदा पाहिली
फुले आरतीला उभी राहिली"

माझ्या भावना 'नेमक्या' व्यक्त केल्याबद्दल धन्यवाद!! माझी आई ७ वर्षान्पूर्वी गेली...तरीही अजून ती प्रत्येक क्षनात असते....
        मनाला मोकलेपनाने आसवान्नी लपेतून घ्यायची सन्धी दिल्याबद्दल पुनश्च धन्यवाद!

-केतकी

प्रत्येक शेर काळजाला हात घालणारा! उत्कट आणि अप्रतिम गझल!
क्रान्ति {रोज सकाळी असे काहि वाचावे सुंदर | अवघे जीवन भरून जावे आनंदाने!}