असे कसे ते मधेच घडते?

सन्माननीय चमत्कारी,
या त्राहि त्राही मधे आपण 'ही' या अक्षराला लघु व गुरू अशा दोन्ही स्वरुपात मांडुन मराठी शब्दकोषात जी अमुल्य भर टाकली आहेत ती प्रशंसनीय आहे.
शेवटचा शेर बरा आहे.
 

चांगली  गझल  आहे.
मक्ता  तर  खासच.
का  कुणास  ठावूक, आमचे  परममित्र  'तिलकधारी' यांची  प्रकर्षाने आठवण येते  आहे...

समजण्यासारखी. ही .. ही .. ही...
कलोअ चूभूद्याघ्या

'लिहीत नाही नशीब जोवर देव आमचे' सुखात आम्ही
सुचले त्याला लिहायचे की सुरू आमचे " त्राहि त्राही"
शेर छान,  बाकी खोलात जात नाही.

ज्ञानेशजी,
मला वाटते आहे की बहुतेक यादों की बारात पिक्चर चालू आहे.
तीन नावे साधारण सारखीच वाटतात नाही?