बुरखा

मतला अन मक्ता प्रचंड आवडला !
ग़जल मस्तच !

विसुनाना, छोट्या मात्रावृत्तातली छान जोमदार गझल!
कशास थोडे मोजुन मापुन
खुशाल द्यावे स्वतःस झोकुन
वरची ओळ जगावे किती मोजुन-मापुन  केल्यास शेर अधिक स्पष्ट होईल काय?
मनोवनातिल हिरवळ सारी
पातेपाते जावी पेटुन
पाते-पाते जावे पेटुन हवे किंवा पाती-पाती जावी पेटुन असे योग्य आहे, असे वाटते. वरची ओळ बदलायला हवी का थोडी?(शेर विशेष कळला नाही. मेंदूचे कलप आणि प्रकाशाचा शेरही. सांगितल्यास उत्तम)
नको किनारा जीवनास या
वहात जावे समिंदरातुन
वाव्वा! या शेरावरून क़तिल शिफ़ाईचा
रास आया नहीं तसकीन का साहिल कोई
मुझको फिर प्यास के दर्या में उतार जाये
हा शेर लगेच आठवला. मस्त.
लहालहा या शुष्क जिभेतुन
सारी थुंकी जावी आटुन
छान!
अशांत आतिल उधाणास त्या
निवांत जागी द्यावे ओकुन
वा!
कणाकणाने केले गोळा
पशापशाने द्यावे उधळुन
वा!
पांढरपेशी बुरखा द्यावा

अधि टरकावुन मग भिरकावुनअधि टाळण्यासाठी आधी फाडुन मग भिरकावुन किंवा टरकावुनी द्यावा भिरकावुन चालेल काय?

पुढच्या गझलेला शुभेच्छा!

• पाते पाते जावे पेटुन योग्य वाटते.
  
• मनोवनातिल  ऐवजी साधे मन चालेलसे वाटते. मनोवन एक तर जड आहे. जागाही जास्त खातो ह्या छोट्या मात्रावृत्तात.
  
• धोप हा शब्द आला की पांढरा हा शब्द सोबत घेऊन येतो असे गृहीतक आहे का तिथे? माझ्यामते असे वाचकाने समजून घेण्याची अपेक्षा कवीने ठेवू नये.
  
• कवीने आपली स्वत:ची वाट आणि वळणे चोखाळणे आवश्यक आहे. रचनेतली सफाई लिहून लिहून येईल.
  
  

एक  छान कविता आहे ही. गझल म्हणता येणार नाही - कुठल्याच अंगाने.

'एखादी रचना गझल नाही' असा प्रतिसाद देतांना कृपया सविस्तर खुलासा करावा अशी सर्व सदस्यांना विनंती.
वृत्त पाळले नाही,
काफिया रदीफ चुकले आहेत
शेर सुटे नाहीत, स्पष्ट नाहीत.
अशी जी काही कारणे असतील ती दिलीत तर नवोदितांना मदत होईल.

गझल आवडली!

शेंबेकरांचे स्पष्टीकरण तर आवडलेच आवडले!

प्रसन्नजी, स्पष्टीकरण आवडले..
मी आता गझल ही अनुभवण्याची गोष्ट आहे या निष्कर्षाप्रत यायला लागलो आहे...
आधी तंत्र, मग आशय आणि मग अनुभूती हे टप्पे पार पडले की उत्तम गझल लिहिता येईल असं स्वतःला सांगतोय..

विसूनाना... गझल आवडली. विशेषतः मतला, आणि मक्ता. (काफिया, रदीफ.. आणि अलामतीत मला गडबड वाटली! अधिक जाणकारांस विचारावे.) पण ही त्यामुळे गझलच नाही... असे मत मलाही पटले नाही. अनेक मान्यवर प्रतिसाद देतात... त्यात ते "गझल चांगली आहे... पण..." असे प्रतिसाद देताना मी पाहिले आहेत.. (जे खरंच स्पृहणीय आहे.).प्रतिसादांचा हेतू हा काव्याची, वा कवीची उत्कर्षा करण्यात मदत करणे हा असेल तर ते केंव्हाही चांगले, पण नवीन लिहीणार्‍याचं खच्चीकरण जर होत असेल, तर असे प्रतिसाद उपयोगापे़क्षा अपायच जास्ती करतात असं माझं मत आहे.

गझल तांत्रीक दृष्ट्या निर्दोष असणे गरजेचे आहे..पण गरज ओलांडल्यावर...

सिर्फ बंदीशो अल्फा़ज ही काफी नही गझल में..
जिगर का खून भी चाहिये कुछ असर के लिये!

गझल आवडली!
प्रसन्नजी, स्पष्टीकरण आवडले.