कधीकाळी तुझ्यासाठी

केवळ अप्रतिम! कळीचे फूल, धुके, गूज, दुस्वास एकापेक्षा एक बहारदार!
अफाट आहे गझल!

आनंदयात्री,

क्रांतीशी सहमत.
वा !

क्रांतीजी आणि केदार यांच्याशी सहमत आहे !
सगळेश शेर नेटके आहेत. गझल आवडली.
पुलेशु.

कळीचे फूल होताना तिथे मी नेमका होतो
जणू चोरून कवितेने कवीला गाठले होते!
तुझ्यासाठी दिला असता कदाचित जीवही मी अन्-
कधीकाळी तुझ्यासाठी जगावे वाटले होते

हे दोन्ही फार सुरेख

खूप खूप छान!!!!

मनाच्या खोल मातीने उन्हाळे सोसले होते
तरी मी पेरता स्वप्ने (ऋतु झंकारले) होते... (ऋतुही भाळले होते)...कसे वाटते?..

झंकारण्याचा अर्थ वेगळा होतो..हो , ना?

कितीही वाटल्याने का कुणीही आपले होते ? आनंदजी ,एकदम सही. आख्खी गझल अप्रतिम.

सगळ्यांशी सहमत....

कळीचे फूल होताना तिथे मी नेमका होतो
जणू चोरून कवितेने कवीला गाठले होते!

किती वाटायचे मजला फुलांनी गूज सांगावे!
(कितीही वाटल्याने का कुणीही आपले होते?)

कधीकाळी तुझ्यासाठी दिला मी जीवही असता
कधीकाळी तुझ्यासाठी जगावे वाटले होते

वाव्वा. वरील शेष विशेष आवडले. गझल एकंदर चांगली झाली आहे.