ईश्काची गझल

वृत्तः आनंदकंद (गागालगा लगागा)

गुंतून मी पडावे की सोडवून घ्यावे
खड्गास या दुधारी सांगा कसे धरावे

गोडीत त्या गुलाबी गंधात धुंद झालो
बंदीस्त पद्मकोशी सांगा कसे सुटावे

पेल्यात वीख होते ओठात प्यास होती
ओठास तोषवावे व्याकूळ की मरावे

गोठून पार गेलो पाशात प्रेयसीच्या
आगीत लोळताना का गारठून जावे

जाऊ कसा फ़ुलांच्या अलवार बाहुपाशी
काट्यात सोलताना सांगा कसे हसावे

केली अखेर गल्ती ईश्कात गुंतण्याची
गुंतून पुष्पकोशी सारंग-दंग व्हावे
==========================
सारंग भणगे. (10 ऑगस्ट 2009)

गझल: 

प्रतिसाद

गुंतून मी पडावे की सोडवून घ्यावे
खड्गास या दुधारी सांगा कसे धरावे
छान.


केली अखेर गल्ती ईश्कात गुंतण्याची

अशा ओळी वाचल्या की भाऊसाहेब पाटणकरच आठवतात.

मला मतला नीट लक्षात आला नाही.
शब्दयोजना आवडली. रचना रंगीन व सरळ वाटली.
चु.भु.द्या.घ्या.
धन्यवाद!

सुंदर शब्दयोजना.

रचना रंगीन आहे हे तर खरेच. पण सरळ?

अखेरच्या शेरात दुधारी तलवार पेललीतच.
सारंग-दंग झालाच आहात तर पद्मकोशात रात्रभर अडकलात तर बिघडले कुठे?

आगीत लोळताना का गारठून जावे.......अर्थ वेगळा तर निघत नाही ना!

प्रेमळ प्रतिसाद.
लोभ असावा.

गोठून पार गेलो पाशात प्रेयसीच्या
आगीत लोळताना का गारठून जावे
सारंगाऽऽऽ आलास की वळणावर... :)

गुंतून मी पडावे की सोडवून घ्यावे
खड्गास या दुधारी सांगा कसे धरावे
वा! मस्त!
मला माझ्या ओळी आठवल्या...
धरून कोठे फिरू? असे ते -
शस्त्र नागवे दुधार होते

छान.

पेल्यात वीख होते ओठात प्यास होती
ओठास तोषवावे व्याकूळ की मरावे

गोठून पार गेलो पाशात प्रेयसीच्या
आगीत लोळताना का गारठून जावे

दोन्ही शेर अप्रतिम वाटले. गझल आवडली.

मतला आवडला