जायला हवे !

.................................................
...जायला हवे !
.................................................

मन विसकटून, चुरगळून जायला हवे !
जगणे जरा तरी मळून जायला हवे !

हे दोन-चार कोरडे तरंग तेच ते ...
सारे तळेच खळबळून जायला हवे !

नक्की कधीतरी जमेल...आज ना उद्या...
फुलल्याविनाच दरवळून जायला हवे !

माझे तुझ्याविना न पान हालते जरी...
मी एकटेच सळसळून जायला हवे !

हे रोजचे जिणे नव्हे जिणे; तुरुंग हा...
आता इथून मज पळून जायला हवे !

ताटातुटीत ज्यास हे जमेल तो खरा...!
मागे न पाहता वळून जायला हवे !

येते कधी तरी अजूनही तरंगुनी...
माझ्यात दुःख विरघळून जायला हवे !!

हा देह पापशून्य व्हायचा कधी ? कसा?
आता किती, कसे जळून जायला हवे ?

मी-तू किती उजेड पाडला तसा इथे ?
आता मला-तुला ढळून जायला हवे !

- प्रदीप कुलकर्णी

गझल: 

प्रतिसाद

वा वा
फार सुरेख.
अतिशय सुरेख

खूपच छान गझल. आवडली.

फुलल्याविनाच दरवळून - ही कल्पना आवडली. इतर कल्पना आधीच वाचल्यासारख्या वाटल्या.

मात्र येथे उल्लेख करणे कदाचित उचित ठरावे की आपली मनोगतवर नेमकी याचवेळी झळकलेली 'फांदी' ही गझल उत्कृष्ठ आहे.

-'बेफिकीर'!

हे रोजचे जिणे नव्हे जिणे; तुरुंग हा...
आता इथून मज पळून जायला हवे !

ताटातुटीत ज्यास हे जमेल तो खरा...!
मागे न पाहता वळून जायला हवे !

येते कधी तरी अजूनही तरंगुनी...
माझ्यात दुःख विरघळून जायला हवे !!


वा! सगळ्याच द्विपदी सरस, पण वरच्या खास आवडल्या.
अतिशय सुंदर गझल!

प्रदीपजी,
गजल आवडली.
माझे तुझ्याविना न पान हालते जरी...
मी एकटेच सळसळून जायला हवे !

हा शेर विशेषच आवडला. 'पान न हालणे' च्या सोबत 'सळसळून जाणे' ची जोडणी अप्रतिम आहे !
-सतीश.

दिलखुलास प्रतिसादांबद्दल सगळ्यांचे मनापासून आभार. लोभ आहेच; असाच राहू द्यावा.

प्रदीपराव, अख्खी गझल भयंकर आवडली. क्या बात है!

सुंदर गझल.

हे दोन-चार कोरडे तरंग तेच ते ...
सारे तळेच खळबळून जायला हवे !

सुंदर गझल !

येते कधी तरी अजूनही तरंगुनी...
माझ्यात दुःख विरघळून जायला हवे !!

सर्वच शेर उत्तम!

हे दोन-चार कोरडे तरंग तेच ते ...
सारे तळेच खळबळून जायला हवे ! .... खरे आहे

माझे तुझ्याविना न पान हालते जरी...
मी एकटेच सळसळून जायला हवे ! .... खरे आहे. मस्त.

ताटातुटीत ज्यास हे जमेल तो खरा...!
मागे न पाहता वळून जायला हवे ! ... वा वा! मस्त!

येते कधी तरी अजूनही तरंगुनी...
माझ्यात दुःख विरघळून जायला हवे !!
अस्पष्ट वाटते आहे. कोण तरंगुनी येते? हे 'माझ्यात दु:ख' या शब्दरचनेमुळे पूर्णपणे स्पष्ट होत नाही असे वाटते. कारण वर 'जे' - 'ते' असे प्रयोजन नाही.

हा देह पापशून्य व्हायचा कधी ? कसा?
आता किती, कसे जळून जायला हवे ? वा वा ! मस्त!

बर्‍याच दिवसांनी तुमची गझल पाहिल्यावर आनंद वाटला.
धन्यवाद!

दिलखुलास प्रतिसादांबद्दल सगळ्यांचे मनापासून आभार. लोभ आहेच; असाच राहू द्यावा.

हे दोन-चार कोरडे तरंग तेच ते ...
सारे तळेच खळबळून जायला हवे !

ताटातुटीत ज्यास हे जमेल तो खरा...!
मागे न पाहता वळून जायला हवे !

येते कधी तरी अजूनही तरंगुनी...
माझ्यात दुःख विरघळून जायला हवे !!

सुरेख शेर !
गझल आवडली.

व्वा बरेच दिवसांनी प्रदीपजी...

गझल आवडली

विशेषतः खळबळून, दरवळून, सळसळून हे तीन खूपच आवडले..