...हे नसे थोडके !
Posted by प्रदीप कुलकर्णी on Monday, 8 September 2008...हे नसे थोडके !
गझल:
प्रत्येक वेळी मी मला माझी खुशाली सांगतो,
प्रत्येक वेळी आणतो ओठांवरी हासू नवे!
गझल
...हे नसे थोडके !
जशी जिंदगी ढळू लागली
काळसावली छळू लागली
पुन्हा घेतली मी भरारी वगैरे
पुन्हा सज्ज झाले शिकारी वगैरे
खरा प्रश्न मी टाकलेलाच नाही
तुझी मात्र चर्या.. विचारी.. वगैरे
मराठी साहित्य क्षेत्र?
प्रेतयात्रा
पानाफुलातुन, वृक्षवेलीतुन घडते माझी कविता
कोण्या कळीला उमलून येता स्मरत
शेवटचीही भेट घ्यायला जमले नाही.
तुझ्या घरी मज पुन्हा
गझलेमधे जरासे नावीन्य पाहिजे.
नावीन्य आणण्याचे प्रावीण्य पा