बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!

जातात वृक्ष वादळात, तरती पाती,
आभाळ पेल तू, नकोस विसरू माती

प्रत्येक पावलागणिक बेट काट्यांचे,
माझीच पैंजणे दगा देउनी जाती

केव्हाच सोडली माझी वाट दिव्यांनी,
अंधार एकला जन्माचा सांगाती

पाने निखळावी जुन्या डायरीमधली,
निखळली, विखुरली तशी बेगडी नाती

तहहयात माझे निशाण शुभ्र, (तहाचे),
बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!

गझल: 

प्रतिसाद

पाने निखळावी जुन्या डायरीमधली,
निखळली, विखुरली तशी बेगडी नाती

तहहयात माझे निशाण शुभ्र, (तहाचे),
बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!

अप्रतिम शेर क्रांन्ति.

'इम्प्रेसिव्ह' गझल!

शेवटचे दोन फार आवडले..
By the way, वृत्त कुठलं आहे??

खणखणीत!! वा!

मतला फार आवड ला..... वा !!

मतला आणि शेवटचा शेर....खूपच आवडले

तहहयात माझे निशाण शुभ्र, (तहाचे),
बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!
वा. एकंदर छानच झाली आहे. "तहाचे"ला कंसात टाकले नसते तरी बहुधा चालून गेले असते असे वाटले.

पाने निखळावी जुन्या डायरीमधली,
निखळली, विखुरली तशी बेगडी नाती

तहहयात माझे निशाण शुभ्र, (तहाचे),
बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!

वा! ! मस्तच..

तहहयात माझे निशाण शुभ्र, (तहाचे),
बंडाचा झेंडा कधीच नव्हता हाती!क्या बात है ! क्रांती , हा शेर म्हणजे ...झालासे कळस !