बहुधा
Posted by क्रान्ति on Thursday, 22 October 2009
त्याला माझे मोहरणे रुचलेच नसावे
त्याचे माझे बंध कधी जुळलेच नसावे
शब्दांचे हे गाव पोरके, केविलवाणे,
भावार्थाचे बीज इथे रुजलेच नसावे
भासांनी सावल्या जपाव्या, तसली नाती,
वेडे मन त्यांचे सावज पहिलेच नसावे !
त्याच्या वाटा कशा कोरड्या? बहुधा त्याला
आषाढाचे आमंत्रण दिसलेच नसावे
मैलाच्या दगडांवरचे अंतर मिटलेले,
या वाटेवर पुन्हा कुणी फिरलेच नसावे
येता जाता श्रावण येथे थांबत होता,
त्याचे आर्जव मातीला कळलेच नसावे !
कालकुपीतुन काही क्षण हलकेच चोरले,
त्यांत जशी जगले मी, कधि जगलेच नसावे !
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम अलिप्त व्हावे,
इथे असावे तरी कधी इथलेच नसावे !
गझल:
प्रतिसाद
ऋत्विक फाटक
गुरु, 22/10/2009 - 22:38
Permalink
वेगळीच गझल आहे! चांगली
वेगळीच गझल आहे! चांगली आहे.
येता जाता श्रावण येथे थांबत होता,
त्याचे आर्जव मातीला कळलेच नसावे !
वा: क्या बात है!
मैलाच्या दगडांवरचे अंतर मिटलेले,
या वाटेवर पुन्हा कुणी फिरलेच नसावे
यात काय म्हणायचंय नक्की?
पुलस्ति
शुक्र, 23/10/2009 - 01:57
Permalink
वा वा! शेवटचा शेर फार आवडला!!
वा वा! शेवटचा शेर फार आवडला!! बाकी गझलही छानच आहे.
ज्ञानेश.
शुक्र, 23/10/2009 - 12:22
Permalink
त्याच्या वाटा कशा कोरड्या?
त्याच्या वाटा कशा कोरड्या? बहुधा त्याला
आषाढाचे आमंत्रण दिसलेच नसावे
वा..वा
येता जाता श्रावण येथे थांबत होता,
त्याचे आर्जव मातीला कळलेच नसावे !
सुंदर!
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम अलिप्त व्हावे,
इथे असावे तरी कधी इथलेच नसावे !
अप्रतिम!!
आवडली आपली गझल.
धोंडोपंत
शुक्र, 23/10/2009 - 15:03
Permalink
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम अलिप्त व्हावे,
इथे असावे तरी कधी इथलेच नसावे !
अप्रतिम शेर आहे हा. खूपच छान.
पुढील लेखनासाठी शुभेच्छा
आपला,
(वाचक) धोंडोपंत
चित्तरंजन भट
शुक्र, 23/10/2009 - 21:07
Permalink
त्याच्या वाटा कशा कोरड्या?
त्याच्या वाटा कशा कोरड्या? बहुधा त्याला
आषाढाचे आमंत्रण दिसलेच नसावे
वाव्वा!
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम अलिप्त व्हावे,
इथे असावे तरी कधी इथलेच नसावे !
वाव्वा. अतिशय सुरेख!
एकंदर गझल चांगली आहे. आवडली.
बेफिकीर
शनि, 24/10/2009 - 15:03
Permalink
आषाढाचे आमंत्रण व दवबिंदूचे
आषाढाचे आमंत्रण व दवबिंदूचे शेर आवडले.
-बेफिकीर!
दशरथयादव
शनि, 24/10/2009 - 17:24
Permalink
भन्नाट येता जाता श्रावण येथे
भन्नाट
येता जाता श्रावण येथे थांबत होता,
त्याचे आर्जव मातीला कळलेच नसावे !
सोनाली जोशी
शनि, 24/10/2009 - 20:41
Permalink
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम
पात्यावरच्या दंवबिंदूसम अलिप्त व्हावे,
इथे असावे तरी कधी इथलेच नसावे !
वा वा, क्रांति हा शेर अतिशय आवडला. खूप मस्त झाला आहे.
जयन्ता५२
रवि, 25/10/2009 - 20:45
Permalink
भासांनी सावल्या जपाव्या, तसली
भासांनी सावल्या जपाव्या, तसली नाती,
येता जाता श्रावण येथे थांबत होता,
--- वा!स्मरणीय शेर,
भासांनी सावल्या जपाव्या....मस्त!
जयन्ता५२