धोका
हास्य वरचे, आत दु:खाशी सलोखा
बेगडी आयुष्य देते रोज धोका
बंद केली मी सुखाची सर्व दारे,
एकही नाही घराला या झरोका
हारणे हा वारसा की धर्म माझा?
सोडला हातातला प्रत्येक मोका!
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा,
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा
गझल:
प्रतिसाद
प्रताप
रवि, 07/02/2010 - 16:11
Permalink
खुप आवडली गजल. झरोका, सोडला
खुप आवडली गजल. झरोका, सोडला मोका चांगले आहे.
कैलास
रवि, 07/02/2010 - 17:48
Permalink
ध्यास आता थांबण्याचा,
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा
असे का म्हणता हो?......हा आर्त शेर आवडला.
डॉ.कैलास गायकवाड.
ज्ञानेश.
रवि, 07/02/2010 - 23:36
Permalink
सुंदर गझल, क्रांती जी. बंद
सुंदर गझल, क्रांती जी.
बंद केली मी सुखाची सर्व दारे,
एकही नाही घराला या झरोका
"या घराला एकही नाही झरोका"
केले तर?
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा, सुरेख ओळ.
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा
छान.
एकंदरीतच खूप मनस्वी रचना !
अजय अनंत जोशी
सोम, 08/02/2010 - 08:31
Permalink
विचार चांगले आहेत.पण, धोका
विचार चांगले आहेत.पण,
धोका आणि सलोखा मध्ये 'क' आणि 'ख' ही दोन व्यंजने वेगवेगळी आहेत हे लक्षात घ्यावे. माझ्यामते अशाप्रकारचा काफिया चालणार नाही. जर स्वरकाफिया घ्यायचा असेल तर का, खा,मा, पा असे काहीही चालेल पुढे. परंतु पुढील प्रत्येक शेरात खा किंवा का असेच घेतले आहे. 'ख' आणि 'क' ही वेगवेगळी व्यंजने असल्याने अशी वापरता येणार नाहीत.
चित्तरंजन भट
सोम, 08/02/2010 - 09:55
Permalink
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा, आणि
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा,
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
वाव्वा.
चारच द्विपदी आहेत. पण नेहमीप्रमाणे एकंदर चांगली. ह्या स्वरकाफियांच्या रचनेत क्रांती ह्यांनी मतल्यात घेतलेली सूट नंतरच्या द्विपदींत ही सूट वापरलेली नाही एवढेच.
अजय अनंत जोशी
सोम, 08/02/2010 - 16:23
Permalink
हे कसे काय
हे कसे काय बुवा?
चित्तरंजन,
ह्या स्वरकाफियांच्या रचनेत क्रांती ह्यांनी मतल्यात घेतलेली सूट नंतरच्या द्विपदींत ही सूट वापरलेली नाही एवढेच.
हे तुम्हाला कसे काय समजले?
कारण, जर स्वरकाफिया घेतला तर त्यामागील अक्षराचा 'ओ' हा स्वरही त्यांनी तसाच ठेवला आहे. म्हणून असे वाटले की स्वरकाफिया त्यांना अपेक्षित असावा की नसावा? अर्थात, हा योगायोगही असू शकतो म्हणा...:)
क्रांति,
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा
छान.
जयश्री अंबासकर
सोम, 08/02/2010 - 17:08
Permalink
ध्यास आता थांबण्याचा,
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा..........एकदम कातिल !!
जियो जानेमन !!
दशरथयादव
सोम, 08/02/2010 - 18:37
Permalink
भन्नाट... बंद केली मी सुखाची
भन्नाट...
बंद केली मी सुखाची सर्व दारे,
एकही नाही घराला या झरोका
हारणे हा वारसा की धर्म माझा?
सोडला हातातला प्रत्येक मोका!
उदय नावलेकर
सोम, 08/02/2010 - 21:06
Permalink
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
क्रांति, काय ओळ लिहीली आहे. वा मजा आ गया. या ओळीवर कुर्बान.
श्रीवत्स
सोम, 08/02/2010 - 21:36
Permalink
उत्तम गझल !
उत्तम गझल !
बेफिकीर
मंगळ, 09/02/2010 - 18:34
Permalink
शेवटचा शेर आवडला. अजय, धोका
शेवटचा शेर आवडला.
अजय,
धोका आणि सलोखा मध्ये 'क' आणि 'ख' ही दोन व्यंजने वेगवेगळी आहेत हे लक्षात घ्यावे. माझ्यामते अशाप्रकारचा काफिया चालणार नाही.
हे आपले मत चुकीचे वाटते. एकदा मतल्यात 'आ'कारान्त स्वरकाफिया घेतल्यानंतर कोणतेही अक्षर (म्हणजे पाचही वेळा मतल्यातीलच एका काफियातील अक्षरही) चालायलाच हवे. क्रान्ती यांची ही गझल शुद्ध आहे.
मात्र, क्रान्ती यांच्या आजवरच्या गझला वाचल्यानंतर (हे वैयक्तीक मत आहे) मला या गझलेत नवे काही मिळाल्यासारखे वाटले नाही. शेवटचा शेर खूप आवडला.
धन्यवाद!
प्रसाद लिमये
बुध, 17/02/2010 - 15:58
Permalink
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा, आणि
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा,
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
ध्यास आता थांबण्याचा, संपण्याचा
अंत व्हावा वेगळा, नवखा, अनोखा
हे दोन शेर फारच सुरेख .
सोनाली जोशी
गुरु, 18/02/2010 - 21:58
Permalink
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा, आणि
सोबती काळोखगर्भाचा उबारा,
आणि चुकलेल्या क्षणाचा मंद ठोका
वा , फार आवडला हा शेर