हळू हळू 'बेफिकीर' होण्यातली मजाही बरीच आहे
पहाड झाला चढून आता दरीत मारायची मुसंडी
हळूच "मेला" म्हणू नका, वाजवा नगारे, पिटा दवंडी
मधे मधे परवडेल तेव्हा जगायचाही प्रयत्न केला
मिळायच्या भूमिका कशाही, कधी जयद्रथ, कधी शिखंडी
असाच मी एकदा निघालो फिरत फिरत आणि भेटली ती
निवांत मी पोचलो घरी, पोचली त्वरेने घरात कंडी
शहर तुझे माणसे कधीची करून बसली अरण्य त्यांचे
मनात चिमणे जरीतरीची उगाच तू घालतेस अंडी
बुडून मद्यात झिंगताना मधेच आली पुढ्यात माझ्या
नवीन पिल्ले बघून गेली विषण्णशी गावरान हंडी
तुला कधी बोलता न आले, मला कधी बोलता न आले
कुणीच केले नसेल हे प्रेम असले कधी त्रिखंडी
हळू हळू 'बेफिकीर' होण्यातली मजाही बरीच आहे
उबेत नाती फुका मिरवण्याहुनी बरी बेसुमार थंडी
गझल:
प्रतिसाद
चित्तरंजन भट
सोम, 21/09/2009 - 16:49
Permalink
मधे मधे परवडेल तेव्हा
मधे मधे परवडेल तेव्हा जगायचाही प्रयत्न केला
मिळायच्या भूमिका कशाही, कधी जयद्रथ, कधी शिखंडी
वा द्विपदी चांगली आहे. मुसंडी आणि त्रिखंडीही छान!
अजय अनंत जोशी
मंगळ, 22/09/2009 - 10:30
Permalink
काय हो? तुला कधी बोलता न आले,
काय हो?
तुला कधी बोलता न आले, मला कधी बोलता न आले = ३२ मात्रा
कुणीच केले नसेल हे प्रेम असले कधी त्रिखंडी = २९ मात्रा
काही राहिले आहे काय?
मुसंडी छान! (पहिली ओळ)
बाकी.......... ठीक.
बेफिकीर
मंगळ, 22/09/2009 - 10:46
Permalink
'शुद्ध' हा शब्द राहिला. बरे
'शुद्ध' हा शब्द राहिला. बरे झाले लक्षात आणून दिलेत.
-सविनय
बेफिकीर