उस्ताद

सुरेख.
हे शेर  भलतेच  आवडले-
धूर्त वारा लागला कानास माझ्या
ऐकली नाही तुझी मी साद तेव्हा

सांगतो, ऐका! लबाडी लांडग्याची
माणसे नव्हती बरे वस्ताद तेव्हा!

गायचो मी चुंबनांची गोड गाणी
लागला ओठास होता नाद तेव्हा...
एक  शेर  माझाही-
"बोलणे  शब्दातले  संपून  गेले,
रंगला  माझा-तुझा  संवाद  तेव्हा..."
 

लांडगा आणि वाद हे शेर फार आवडले!

लांडग्यांचा शेर छान.

वस्ताद शेर छान.
या गझलेची संकल्पना नक्की कशामुळे सुचली?
कलोअ चूभूद्याघ्या

सांगतो, ऐका! लबाडी लांडग्याची
माणसे नव्हती बरे वस्ताद तेव्हा!
वा

जमवले होते जरी मी भाट सारे
व्हायचे होते मला उस्ताद तेव्हा!
वा.

हे दोन शेर जबराट.

ॐकार,
वस्ताद,उस्ताद गझल!
जयन्ता५२

जमवले होते जरी मी भाट सारे
व्हायचे होते मला उस्ताद तेव्हा!

छान !