भणंग ४

Posted by चमत्कारी on Friday, 30 January 2009

लाकडे पोचली काल, तोही चळे
वासना पाहुनी काळ मागे वळे

लाथ मी मारतो तेथ पाणी निघे
पापणीला कधी लागली ना कळे

वागणे बोलणे दोष सारे तिचे
पण सुके बाजुला आणि ओले जळे

पेरले बी जगाने नको ते तरी
झाड देऊ करी जी हवी ती फळे

देव जे पाहिजे तेच लंपासतो
जिंदगी आपली आंधळ्याने दळे

 

 



 

गझल: 
गझल

प्रतिसाद

अजय अनंत जोशी

शुक्र, 30/01/2009 - 17:14

हे छान.
कलोअ चूभूद्याघ्या

भूषण कटककर

सोम, 02/02/2009 - 22:32

या 'गझलेतील' (?) वृत्त व आपले नांव कळेल काय?
 

ॐकार

गुरु, 19/02/2009 - 09:19

लाथ मी मारतो तेथ पाणी निघे
पापणीला कधी लागली ना कळे

छान आहे