आस जागी..

सन्माननीय चांदणी,
आपल्याला गझल जमलीच! उत्तम शेर रचलेत. खालील तीन शेर फार सुंदर.
कोण झाला वेदनेचा प्रेमरोगी?
आसवांची अंतरी  आरास जागी..
आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!
"सुर्य तो  फेडेल माझे पांग सारे,"
ही 'निशा' ठेवून हा विश्वास, जागी...
व्वाह!


 

सर्वच  शेर  जमून आलेले आहेत, त्यातही-
"आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!"   हा  कातिल शेर आहे.
शुभेच्छा.

चांदणीताई,
गझल चांगली आहे. मतल्यातील दोन ओळींचा एकमेकांशी संबंध काय ते सांगाल काय? खास शेर ठीक आहे. गझलियत वाढायला हवी. सूर्य पांग फेडणार या शेरात गझलियत आहे.
[प्रतिसाद संपादित]

भंगली स्वप्ने तरी का आस जागी?
शांत झाली  भूक, का ही प्यास जागी?
कवी ( कवयित्री शब्द सारखा सारखा लिहिणे अवघड असल्यामुळे यापुढे कवी लिहीत आहे ) येथे एका दुखी मनस्थितीत आहे. आता इथे भूक शांत झाल्यावर तहान का आहे असा एक प्रश्न विचारला गेला आहे. ही भूक बहुधा स्वप्न भंगण्याची असावी. म्हणजे स्वप्न पाहणे जणु गुन्हा आहे अशा पद्धतीने जगाने ती स्वप्न मोडली. आता स्वप्न बघण्याची भूक शमली. पण स्वप्न पूर्ण होण्याची तहान मात्र अजुनही तशीच आहे. ही एक मनाची अवस्था असून तिचा संदर्भ लावणे अगदीच अशक्य नाही. म्हणजे जे पाहिजे ते लाभले नाही याच्यात प्रेम, समाधान, विश्वास, मित्रांची खरी मैत्री वगैरे अनेक गोष्टी येऊ शकतात.


कोण झाला वेदनेचा प्रेमरोगी?
आसवांची अंतरी  आरास जागी..
हा शेर कवीने स्वतःच समजावून सांगावा.

भोग का भोगून झाले भोगवाद्या-
जाहली का विठ्ठलाची आस जागी?
हा एक जहरी शेर आहे. समाजातील बरबटलेल्या वृत्तीच्या लोकांवर केलेली टीका. सौ चुहे खाके सारखे वागणार्‍या लोकांचे पितळ उघडे पाडले आहे.

टाळला संसार अन् संन्यस्त झाला..
कृष्णलीलेची तरीही रास जागी..
विट्ठल व रास यातील एकच शेर असता तरी चालले असते. पण यावर समीक्षकांचे नियंत्रण असू शकत नाही.

आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!
आजही काळीज जाळतो हे वाक्य वरवर योग्य वाटले तरी ते अतिशय साधे विधान आहे. खास जागी दिलेला घाव हा माणसाला अतिशय दु:खी करणार हे निश्चीत! असा माणूस नुसते काळीज जळतंय म्हणुन गप्प बसणार नाही. तो काहीतरी रंजित लिहील. खूप विरोधाभास आणेल. किंवा धक्कातंत्र किंवा उपमा वापरेल. हा शेर एक सरळ विधान आहे.

"सुर्य तो  फेडेल माझे पांग सारे,"
ही 'निशा' ठेवून हा विश्वास, जागी...
हा शेर जरी उत्तम असला तरी त्यात 'ही' हा शब्द कसा टाळता येईल ते बघितले पाहिजे. तसेच 'तो' सूर्य म्हणणे कसे टाळता येईल ते पाहिले पाहिजे.विश्वास या शब्दाला मात्र 'हा' जरुरीचा आहे. शेराचा आशय चांगला आहे.
एकंदर गझल चांगली.
१०० पैकी ४२

कशी वाचायची राहिली कोण जाणे?
सर्वच शेर आवडले. कोणता असा खास सांगता येणार नाही. तरीही ...
आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!
वाव्वा!
कलोअ चूभूद्याघ्या

चांदणी ,
शेवटचा सूर्य वाला  शेर  छान  जमला  आहे.गंभीर  समीक्षक  म्हणतात  तसे  त्यातला  'ही ' टाळता आला  तर  पहा.

चांदणी ,
शेवटचा सूर्य वाला  शेर  छान  जमला  आहे.गंभीर  समीक्षक  म्हणतात  तसे  त्यातला  'ही ' टाळता आला  तर  पहा.

शेवटचा 'सूर्य' चा शेर छान जमला आहे. जमत असेल तर त्यातील 'ही' काढून टाकण्याचा प्रयत्न करा.

टोपण नाव शेवटच्या शेरात चांगले बसेल की? 
'चांदणी' ठेवून हा विश्वास जागी!
त्यात परत चांदण्या रात्रभर जाग्या असतात असाही एक अर्थ निघू शकेल.
 

टाळला संसार अन् संन्यस्त झाला..
कृष्णलीलेची तरीही रास जागी..


आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!
...मस्त...............

चांगली आहे.

आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!
वाव्वा.. एकंदर गझल छान झाली आहे.

वा..सुन्दर..
हा शेर आवड्ला
आजही काळीज माझे जाळतो रे..
तू दिलेला घाव होता 'खास' जागी..!