जाहला बराच वेळ...

ज्ञानेश,
उत्कृष्ट गझल झळकावलीत! मतला, चांदणे, स्नेह केवढा आणि भुयार हे शेर अप्रतिम आहेत. दोन तीनदा वाचून काढली. आपल्या गझला खरोखरच भिडतात. अशी गझल झळकावल्याबद्दल धन्यवाद!
 

या  घरातही  जुन्या  घरातली  तशीच  सोय  पाहिजे  मला-
मी  जिथे  बसेल  त्यातिथून  चांदणे  मला  दिसायला  हवे

फार आवडला.

अगदी सुरेख सुरेख गझल.  सगळेच शेर फार फार आवडले.  अगदी मोठे वृत्तही आपण सहज हाताळता. पुढील गझलेसाठी मनःपूर्वक शुभेच्छा!

फ़डाड्‍
जाहला  बराच  वेळ, हात आपले  अता  सुटायला  हवे,
थांबले  असेल  दु:ख  एकटे  घरी, मला  निघायला  हवे..
या  घरातही  जुन्या  घरातली  तशीच  सोय  पाहिजे  मला-
मी  जिथे  बसेल  त्यातिथून  चांदणे  मला  दिसायला  हवे

सर्वच दृष्टीने परिपूर्ण  गझल. नावे ठेवायला जागा नाही.

फ़डाड म्हणजे....... सुरेख, अप्रतीम

सुंदर. खूपच छान. अभिनंदन.
कलोअ
चूभूद्याघ्या

केवढ्या  बधीर  होत  चालल्यात  जाणिवा  सुखामुळे  अता,
शल्य टोकदार  कोणतेतरी  कुठेतरी  रुतायला  हवे..

शेवटी  गुपीत  ते तुझे  तसेच  राहणार  यापुढे  सदा,
जे  विचारताच  तू  म्हणायचीस- "तूच  ओळखायला  हवे"
भेट आपली  पुन्हा  घडेल  ना  घडेल, ती  नकोच  काळजी
हे  ऋणानुबंध  नेहमी  तुला  असेच  आठवायला  हवे...
हे शेर एकदम झकास.....फार आवडले....

जाहला  बराच  वेळ, हात आपले  अता  सुटायला  हवे,(त)
थांबले  असेल  दु:ख  एकटे  घरी, मला  निघायला  हवे..

(दुसरी ओळ अतिशय सुंदर)

केवढ्या  बधीर  होत  चालल्यात  जाणिवा  सुखामुळे  अता,
शल्य टोकदार  कोणतेतरी  कुठेतरी  रुतायला  हवे..

(वा...वा...!)

या  घरातही  जुन्या  घरातली  तशीच  सोय  पाहिजे  मला-
मी  जिथे  बसेल(न)  त्या तिथून  चांदणे  मला  दिसायला  हवे

(वा. फारच छान !)

अर्थ  आजकाल  वेगळेच  का  निघावयास  लागले  बरे?
शब्द शब्द  यापुढे  मला  जरा  जपून  वापरायला  हवे..(त)

(उत्तम...!)

स्नेह  केवढा  मनात  यास  फारसे  महत्व  राहिले  कुठे..
'स्नेह  केवढा!' असे  समोरच्यास  फक्त  भास  व्हायला  हवे.(त)

(मस्त...!)  'स्नेह  केवढा!' असे  समोरच्यास  फक्त  भासवायला  हवे.

भेट आपली  पुन्हा  घडेल  ना  घडेल, ती  नकोच  काळजी
हे  ऋणानुबंध  नेहमी  तुला  असेच  आठवायला  हवे...(त)

(वा...वा...)
 
 

मि. प्रदीप यांनी कितीतरी बाबी दुरुस्त केल्या. उत्तम! तशी गझल केल्यावर आणखी मस्त वाटेल हे खरे! 'भासवायला हवे' ही दुरुस्ती तर खरच छान आहे.
 

मी  तुला  म्हणायचो  'असे  करू  नको, तसे  करू  नको' जणू-
घाट  बोलतो  नदीस, 'पायरी  बघून  तू  वहायला  हवे.'

सुंदर शेर्..आपणाकडे सांगण्याजोगे भरपूर काही आहे..

ज्ञानेश, मस्त गझल!!
चांदणे, स्नेह आणि ऋणानुबंध हे शेर मला विशेष आवडले!
कुलूप शेर मात्र २-३ दा वाचूनही नीट कळला नाही. चु.भू.दे.घे.

सगळेच्या सगळे शेर आवडले. (दुरुस्ती प्रदीपरावांनी दिलीच आहे. तरीही कवीचे स्वातंत्र्य म्हणू.)
काय  साधणार  ते  कुलूप? या  घरामधे  रहायचा  कवी
आत  केवढेतरी  भुयारही  असेल, ते  बुजायला  हवे !
हा शेर सर्वात ममत्त्वाचा वाटला. शेर सोपा असावा हे खरे. पण मला असे शेर आवडतात.
('या घरामधे रहायचा कवी' ऐवजी 'या घरी अजून राहतो कवी' असे काही केले तर जास्त बरे. 
घरात राहणारा कवी, कुलुप आणि भुयार! वा! घरात कवी गुपचुप येतच राहणार... किति हाकला हाकला, फिरी येतं पिकावर| )
 
 

भेट आपली  पुन्हा  घडेल  ना  घडेल, ती  नकोच  काळजी
हे  ऋणानुबंध  नेहमी  तुला  असेच  आठवायला  हवे...

अंगावर शहारा आला..हे असेच गझलेत अपेक्षित आहे, दोस्ता
केवढ्या  बधीर  होत  चालल्यात  जाणिवा  सुखामुळे  अता,
शल्य टोकदार  कोणतेतरी  कुठेतरी  रुतायला  हवे..

या  घरातही  जुन्या  घरातली  तशीच  सोय  पाहिजे  मला-
मी  जिथे  बसेल  त्यातिथून  चांदणे  मला  दिसायला  हवे

आय हाय..क्या बात है! कातिल !

 

काय  साधणार  ते  कुलूप? या  घरामधे  रहायचा  कवी
आत  केवढेतरी  भुयारही  असेल, ते  बुजायला  हवे
प्रिय मित्र ज्ञानेश,
१. अप्रतिम गझल केलीस. अभिनंदन!
२. वरील शेर रचतानाची मनस्थिती आठवून बघ. म्हणजे स्वतःला काय म्हणायचे आहे ते आधी स्पष्ट होईल.
३. माझ्यामते अर्थः - नुसते कुलूप लावून सांगताय की घर विकाऊ आहे आणि आतून अत्यंत सुंदर घर आहे? अरे, काढा ते कुलूप अन बघा, इथे पुर्वी एक कवी रहायचा. निश्चीत या घरात एक मोठ्ठे भुयार पडले असेल. ( कवी राहतो तेथे मुळात काहीही नसते उलट कवीची मनस्थिती पाहून जमीन दुभंगून किंवा जमिनीला छिद्र पडून एक भुयार निर्माण होऊ शकते, इतकी कवीची मनस्थिती तीव्रपणे भयाण असू शकते.)
४. मझा - बाळबोध शेर रचायला लागतात ते एका वेगळ्या कारणाने! ते कारण म्हणजे ते शेर सर्वसामान्यांना समजावेत. पण जे शेर किंवा ज्या गझला स्वतःलाच समाधान देतात त्याच्यात बाळबोध शेर रचण्याचे काहीही कारण नाही. पण मग त्या गझला किंवा ते शेर पब्लिश करण्याचेही कारण नसायला पाहिजे. एका शेरातून एकापेक्षा अधीक अर्थ निघत असतील तर उत्तमच! पण मुळात कवी हे सांगू शकला पाहिजे की त्याला काय अर्थ अभिप्रेत आहे.
५. आजकाल लोक तुझ्या गझलांची प्रिय मित्र प्रदीपच्या गझलांइतकीच वाट पाहतात हे सांगणे उचित ठरेल!
 

काय  साधणार  ते  कुलूप? या  घरामधे  रहायचा  कवी
आत  केवढेतरी  भुयारही  असेल, ते  बुजायला  हवे !
अफलातून....
स्नेह  केवढा  मनात  यास  फारसे  महत्व  राहिले  कुठे..
'स्नेह  केवढा!' असे  समोरच्यास  फक्त  भास  व्हायला  हवे.
फार छान शब्दयोजना.... आवडला..
शेवटी  गुपीत  ते तुझे  तसेच  राहणार  यापुढे  सदा,
जे  विचारताच  तू  म्हणायचीस- "तूच  ओळखायला  हवे"
सुंदर....

ज्ञानेश,
आवडली गझल.

शेवटी  गुपीत  ते तुझे  तसेच  राहणार  यापुढे  सदा,
जे  विचारताच  तू  म्हणायचीस- "तूच  ओळखायला  हवे"


मी  तुला  म्हणायचो  'असे  करू  नको, तसे  करू  नको' जणू-
घाट  बोलतो  नदीस, 'पायरी  बघून  तू  वहायला  हवे.'


भेट आपली  पुन्हा  घडेल  ना  घडेल, ती  नकोच  काळजी
हे  ऋणानुबंध  नेहमी  तुला  असेच  आठवायला  हवे...
वा! तशी सगळीच गझल आवडली, हे तीन शेर जरा जास्तच आवडले!
क्रान्ति {रोज सकाळी असे काहि वाचावे सुंदर | अवघे जीवन भरून जावे आनंदाने!}

भेट आपली पुन्हा घडेल ना घडेल, ती नकोच काळजी
हे ऋणानुबंध नेहमी तुला असेच आठवायला हवे... CHANCH

खुप छान. खुप आवडली.

थांबले असेल दु:ख एकटे घरी, मला निघायला हवे..

दु:ख कोठलेतरी छतामधून सारखे गळायला हवे...

या घरातही जुन्या घरातली तशीच सोय पाहिजे मला-
मी जिथे बसेल त्यातिथून चांदणे मला दिसायला हवे

घाट बोलतो नदीस, 'पायरी बघून तू वहायला हवे.'

अप्रतिमेस्ट!!!

चुलीचुलीत अन्न रोजचे शिजायला हवे..???????

देश चालला किती पुढे ! फुगीर आकडे नकाच दाखवू
फक्त येथल्या चुलीचुलीत अन्न रोजचे शिजायला हवे..

शेर आवडला !
एकूण गझल छान....!