सोपे न माना

टाळणे कंटाळणे सोपे न माना
शायराला पाळणे सोपे न माना


सारखा जातो कुठे मी कोण जाणे
सारखे धुंडाळणे सोपे न माना


वेदनांची दीर्घशी कादंबरी ही
या मनाला चाळणे सोपे न माना


जेवढी येते मजा टोचून आम्हा
तेवढे किंचाळणे सोपे न माना


प्रेम नावाचा गुन्हा केलाय मीही
लोचनांचे वाळणे सोपे न माना


की खडे फेकाल धान्यातून जेव्हा
नाव माझे गाळणे सोपे न माना


हे तुम्हा जमणार नाही, शब्द माझा
बिनक्रिया वाचाळणे सोपे न माना


भेट मृत्यूचीच देते शेवटी ते
जीवनाचे भाळणे सोपे न माना


ते सरावातून येते, यत्न सोडा
आमचे ओशाळणे सोपे न माना


आसवांची ईंधने ओता जराशी
प्रेत माझे जाळणे सोपे न माना


 

गझल: 

प्रतिसाद

गझल वाचून मजा आली.
वेदनांची दीर्घशी कादंबरी ही
या मनाला चाळणे सोपे न माना
प्रेम नावाचा गुन्हा केलाय मीही
लोचनांचे वाळणे सोपे न माना
भेट मृत्यूचीच देते शेवटी ते
जीवनाचे भाळणे सोपे न माना
आसवांची ईंधने ओता जराशी
प्रेत माझे जाळणे सोपे न माना

ठळक केलेला शब्द 'इंधने' असा हवा होता का?
बाकी तुमची गझल अत्यंत सुंदर आहे. तुम्ही लिहीत जा. 'मा फलेषु कदाचन|'

वेदनांची दीर्घशी कादंबरी ही
या मनाला चाळणे सोपे न माना

अजयजींशी सहमत.

सम्पुर्ण  गझल  सुरेख  आहे. त्यातही  कादंबरी  आणि प्रेत  माझे  हे शेर खुप  आवडले.