शोधताना मी सुखाला...
शोधताना मी सुखाला हरवले आहे स्वत:ला
जिंकल्या डावात माझ्या गमवले आहे स्वत:ला
स्वप्नं त्या डोळ्यात मी ही हासण्याचे पाहिलेले
पण तिच्या अश्रूत आता भिजवले आहे स्वत:ला
डाव नियतीचाच होता, की मला हरवायचे... पण
मात केली मी तिच्यावर, घडवले आहे स्वत:ला
गंध श्वासांचा तुझ्या जो वाहतो प्राणात आहे
तू दिले मज श्वास अन मी जगवले आहे स्वत:ला
हे मला माहीत नाही, भेट व्हावी वा न व्हावी
आठवण तर सांगते की, भुलवले आहे स्वत:ला
जा नको येवूस माझे धरण अश्रूंचे पहाया
गोठते पाणी तसे मी बनवले आहे स्वत:ला
"तू कुडी सोडून जा रे" हे कसे सांगू तुला मी
मीच आत्म्याच्या समोरी नमवले आहे स्वत:ला
-महेंद्र राजगुडे
गझल:
प्रतिसाद
जिवा
मंगळ, 29/01/2008 - 12:28
Permalink
जिवाचे श्वास
गंध श्वासांचा तुझ्या जो वाहतो प्राणात आहे
तू दिले मज श्वास अन मी जगवले आहे स्वत:ला
जिवाचे श्वास मोहरले.............................
पुलस्ति
मंगळ, 29/01/2008 - 22:01
Permalink
वा!
गझल आवडली!
शेवटचे २ शेर तर अप्रतिम आहेत!!
जा नको येवूस माझे धरण अश्रूंचे पहाया -- क्या बात है..
चित्तरंजन भट
सोम, 11/02/2008 - 07:17
Permalink
वा!
शोधताना मी सुखाला हरवले आहे स्वत:ला
जिंकल्या डावात माझ्या गमवले आहे स्वत:ला
ेवा! अश्रूंचे धरण .. गंध श्वासांचा.. हे शेरही विशेष. एकंदर गझल आवडली. पुढील गझलेसाठी शुभेच्छा!
जनार्दन केशव म्...
शुक्र, 15/02/2008 - 19:12
Permalink
धरण अश्रूंचे...
जा नको येवूस माझे धरण अश्रूंचे पहाया
गोठते पाणी तसे मी बनवले आहे स्वत:ला
गोठते पाणी तसे मी बनवले आहे स्वत:ला
खूपच छान कल्पना आहे...
शब्द गोठले...
योगेश वैद्य
रवि, 17/02/2008 - 17:59
Permalink
वा
राजगुडे!वा!छानच!
अशाच उत्तम रचना येऊद्यात!