सांगती खोटे जरी
सांगती खोटे जरी सारीच पाने,
ग्रंथ येथे थोर ठरतो वेष्टनाने
सांग, शब्दांनी कसे मी सर्व सांगू?
काळजाला ओळखावे काळजाने
पाखरू सोसेल ही बंदी,परंतू
गीत मुक्तीचे न गावे पिंजऱ्याने
सर्व ते गेले सुखाच्या मैफलीला
गायिली माझी व्यथा मी एकट्याने
"का तुझी -माझी अशी ही भेट झाली?"
-हे न काट्याला पुसावे पावलाने
दिलीप पांढरपट्टे
गझल:
प्रतिसाद
चित्तरंजन भट
सोम, 17/12/2007 - 18:29
Permalink
वा!
सगळेच शेर उत्तम आहेत.
"का तुझी -माझी अशी ही भेट झाली?"
-हे न काट्याला पुसावे पावलाने
क्या बात है!!
प्रदीप कुलकर्णी
सोम, 17/12/2007 - 19:45
Permalink
दिलीपराव, स्वागत...
दिलीपराव, या संकेतस्थळावर तुमचे मनापासून स्वागत...!
ही गझल तर आवडलीच...पण तुम्ही यापूर्वी येथे सादर केलेल्याही गझला आवडल्या.
शुभेच्छा...!
पुलस्ति
मंगळ, 18/12/2007 - 00:39
Permalink
वा!
पिंजरा आणि काटयाचा शेर अप्रतिम!!
सतीश
मंगळ, 18/12/2007 - 16:56
Permalink
वाहवा, दिलीपराव
खूपच सुंदर गझल! पहिल्या शेरापासून ते शेवटच्या शेरापर्यंत एक से एक बढकर शेर!
सांगती खोटे जरी सारीच पाने,
ग्रंथ येथे थोर ठरतो वेष्टनाने
पाखरू सोसेल ही बंदी,परंतू
गीत मुक्तीचे न गावे पिंजऱ्याने
हे दोन तर विशेषच आवडले. छान गझल दिल्याबद्दल धन्यवाद!
-सतीश
मिल्या
बुध, 19/12/2007 - 17:52
Permalink
वा वा
"का तुझी -माझी अशी ही भेट झाली?"
-हे न काट्याला पुसावे पावलाने
वा!! मस्त शेर
जनार्दन केशव म्...
बुध, 19/12/2007 - 18:12
Permalink
नित्यानंद...
तुमच्या गझल तर नेहमीच भावतात..
पाखरू सोसेल ही बंदी,परंतू
गीत मुक्तीचे न गावे पिंजऱ्याने
"का तुझी -माझी अशी ही भेट झाली?"
-हे न काट्याला पुसावे पावलाने
क्या बात है..