दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते
का असे माझ्याकडे हटकून येते?
दु:ख सुद्धा माणसे पाहून येते
मी दिवसभर कोरडा असतो तसा पण
सांज ढळली की मळभ दाटून येते
रोज अश्रूंचा सडा परसात माझ्या
रात्र विरहाच्या कळ्या घेऊन येते
सज्ज ठेवूया चला पंचारतींना
वेदना सांगा कधी सांगून येते?
बोलणे माझे कसे कोणा रुचावे?
बोलतो मी तेच जे आतून येते
शोधतो मी चांदणे केवळ तिच्यातच
ती जरी कायम उन्हे नेसून येते
चंद्र तार्यांची नको देऊ हमी... तू
पापण्या मिटताच अंधारून येते
ह्याचसाठी काढतो खपल्या जुन्या मी
रोज ती फुंकर नवी होऊन येते
चाल करुनी... तो पहा... आलाच मृत्यू
रोज का संधी अशी चालून येते?
गझल:
प्रतिसाद
प्रसाद वैद्य
बुध, 10/11/2010 - 14:10
Permalink
अरे मिल्या ......मित्रा बहोत
अरे मिल्या ......मित्रा बहोत खुब.....
प्रकाश सावन्त
बुध, 10/11/2010 - 16:18
Permalink
अभिनन्दन आवडली ! शेवटाने
अभिनन्दन आवडली ! शेवटाने गझलेला १० पट समर्थ बनवली.
नेहा
बुध, 10/11/2010 - 17:28
Permalink
ह्याचसाठी काढतो खपल्या जुन्या
ह्याचसाठी काढतो खपल्या जुन्या मी
रोज ती फुंकर नवी होऊन येते
आहा क्या बात है
चाल करुनी... तो पहा... आलाच मृत्यू
रोज का संधी अशी चालून येते?
मस्तच
विद्यानंद हाडके
गुरु, 11/11/2010 - 08:53
Permalink
मी दिवसभर कोरडा असतो तसा
मी दिवसभर कोरडा असतो तसा पण
सांज ढळली की मळभ दाटून येते..............वा
सज्ज ठेवूया चला पंचारतींना
वेदना सांगा कधी सांगून येते?................. वा वा
चाल करुनी... तो पहा... आलाच मृत्यू
रोज का संधी अशी चालून येते?............... वाह मिल्या वाह सुन्दरच
मस्त गझल
कैलास गांधी
गुरु, 11/11/2010 - 13:46
Permalink
मार डाला!!! क्या बात है!!!
मार डाला!!! क्या बात है!!! संपुर्ण गझल अप्रतिम!
शाम
गुरु, 11/11/2010 - 17:14
Permalink
ब्युटी!!!!!
ब्युटी!!!!!
वैभव देशमुख
शनि, 13/11/2010 - 18:14
Permalink
सुंदर....
सुंदर....
क्रान्ति
रवि, 14/11/2010 - 20:02
Permalink
सगळ्याच द्विपदी अतिशय उत्तम!
सगळ्याच द्विपदी अतिशय उत्तम! खूप खूप आवडली गझल!
चित्तरंजन भट
बुध, 17/11/2010 - 12:40
Permalink
बोलणे माझे कसे कोणा
बोलणे माझे कसे कोणा रुचावे?
बोलतो मी तेच जे आतून येते
फार सहज...
शोधतो मी चांदणे केवळ तिच्यातच
ती जरी कायम उन्हे नेसून येते
वाव्वा..
एकंदर गझल अगदी छानच झाली आहे.
मनिषा नाईक.
बुध, 17/11/2010 - 13:52
Permalink
सुंदर....
सुंदर....
दशरथयादव
शनि, 20/11/2010 - 20:12
Permalink
चंद्र तार्यांची नको देऊ
चंद्र तार्यांची नको देऊ हमी... तू
पापण्या मिटताच अंधारून येते
ह्याचसाठी काढतो खपल्या जुन्या मी
रोज ती फुंकर नवी होऊन येते
चाल करुनी... तो पहा... आलाच मृत्यू
रोज का संधी अशी चालून येते?