कसे मानू

जरी म्हणतेस प्रेमावर तुझा विश्वासही नाही
तुझ्या डोळ्यात हलकासा तसा आभासही नाही

कशाला जीर्ण स्वप्नांचे मनोरे मी उभारावे
अशासाठी जवळ केले तुझे ते भासही नाही

कधीपासून स्वप्नांच्या महाली मी उभा आहे
हरवली वाट तू कोठे, वळ्ण रस्त्यासही नाही

कशी गीते मला प्रेमळ सुचावी सांग तू आता
पुरेसा लाभला तेव्हा तुझा सहवासही नाही

उद्या माझ्या घराजवळी सुखे येतीलही सारी
तरी हे दु:ख संपावे अशी मज आसही नाही

कशाची पूर्तता नाही, मिळाले अर्धवट सारे
पुरेसे दु:खही नाही, खरा वनवासही नाही

उपेक्षित सोन-स्वप्नांची अपेक्षा व्यर्थ तू धरते
उगवले पेरल्यावाचुन असा इतिहासही नाही

सुगंधाशी दिले संबंध मी झिडकारुनी माझे
जवळ माझ्या अता उरले पुरेसे श्वासही नाही

तुझ्या ओठी पुन्हा माझे कधीही नाव ना यावे
म्हणूनच आज मक्त्याचा मला हव्यासही नाही

-जनार्दन केशव म्हात्रे
म्हात्रे निवास, गांधी नगर, जुना बेलापूर रोड,
कळवा-ठाणे ४००६०५. भ्रमणध्वनी: ९३२३५५५६८८

मतल्यामध्ये बदल केला आहे, तरी प्रतिसादामध्ये पाठविलेली गझल नव्याने प्रकाशित करावी.....
धन्यवाद....

उगवले पेरल्यावाचुन असा इतिहासही नाही

हे पटले नाही.

का ते कळले नाही....