माझी गझल ...
माझी गझल ...
भावनांना साथ द्याया, जागते माझी गझल...
रोम-रोमांतून माझ्या, वाहते माझी गझल...
मी घराची वाट धरता, रोजच्या मार्गावरी;
लाजुनी-शृंगारुनी मज भेटते माझी गझल...
मी तिच्याशी भांडता, हटकून वृत्तांच्यावरी;
पाहणे मजला पुन्हा, मग टाळते माझी गझल...
जे मला ना बोलता येते कधी ओठांतुनी;
तेच सारे व्यक्त करणे, साधते माझी गझल...
मी तिला अर्ध्यातुनी, सोडून जाता एकटी;
वाट माझ्या आगमाची, पाहते माझी गझल...
कागदावर रेखताना, मी तिला चित्रातुनी;
रूप अपुले देखणे, न्याहाळते माझी गझल...
मी तिच्याशी गुंतलो अन् नावचे माझ्या अता;
रोजला सौभाग्यलेणे, लावते माझी गझल...
- निरज कुलकर्णी.
गझल:
प्रतिसाद
भूषण कटककर
शनि, 25/10/2008 - 14:33
Permalink
अल्टीमेट
अल्टीमेट गझल आहे. मजा आली.
ज्ञानेश.
रवि, 26/10/2008 - 18:45
Permalink
आनंद !
नीरज, तुझ्या गझल इथे वाचून पुनःप्रत्ययाचा आनंद मिळतो आहे.
लिहीत रहा !