मलीन !

............................
मलीन !
............................


प्रश्न आले पुन्हा नवीन किती !
उत्तरे कालचीच दीन किती !


ग्रासले जन्म, जन्म दुःखांनी....
द्यायचे घास आणखीन किती ?


जो म्हणाला चिडून नीच तुला....
तो निघाला स्वतःच हीन किती !
 
हात फैलाव तू तुझे दोन्ही...
शेवटी पाहिजे जमीन किती ?


या घरांची विशेषणे लाखो ...
देखणी, मस्त, छानबीन किती !


बंगले बंगल्यांवरी बांधा...
लागती एक...दोन...तीन ? किती ? ?


शांत पाहून सोसणे माझे...
दुःख झाले मवाळ, लीन किती !


का विचारू तुलाच मी हेही...?
मी असावे तुझ्या अधीन किती ?


भेटलो आज खूप वर्षांनी....
बोललो आणि अर्थहीन किती !! 


जो नको तो विचार मी केला...
वाटले मग मला मलीन किती !


-  प्रदीप कुलकर्णी

गझल: 

प्रतिसाद

प्रदीप,
एक रेखीव, सुबक रचना.
आणखी दोन काफिये देतो. कुलीन व अंतहीन. आणखी दोन शेर होऊन जाऊ देत.
त्या दोन्ही शेरांना शुभेच्छा.

भेटलो आज खूप वर्षांनी....
बोललो आणि अर्थहीन किती !!

खूप सुंदर आणि अर्थपूर्ण ओळी. गझल आवडली  हे वे सां न ल .

सुरेख गझल आहे!!
जमीन, अर्थहीन आणि मलीन हे शेर खास! एक-दोन-तीन शेर तर सणसणीत आहे!!

नववा शेर  निशाणावर लागणारा बाण आहे. बाकी बाण तुमच्या इतर भात्यांमधील बाणांइतके धारदार भासत नाहीत. अश्वत्थाम्याकडेच नारायणास्त्रही होते आणि साधी अस्त्रंही!

प्रदीपजी,
सर्वात जास्त खालील शेर आवडला. 

भेटलो आज खूप वर्षांनी....
बोललो आणि अर्थहीन किती !! 

जो नको तो विचार मी केला...
वाटले मग मला मलीन किती !

छान.

प्रतिसाद देणाऱ्या सगळ्यांचे मनापासून आभार...!

प्रदिप,
पुन्हा एक अप्रतिम गझल..

जो म्हणाला चिडून नीच तुला....
तो निघाला स्वतःच हीन किती !

का विचारू तुलाच मी हेही...?
मी असावे तुझ्या अधीन किती ?

भेटलो आज खूप वर्षांनी....
बोललो आणि अर्थहीन किती !! 

जो नको तो विचार मी केला...
वाटले मग मला मलीन किती

हे शेर विशेष आवाडले..

अनिरुद्ध

भेटलो आज खूप वर्षांनी....
बोललो आणि अर्थहीन किती !! 


जो नको तो विचार मी केला...
वाटले मग मला मलीन किती !

वा! हे दोन शेर फार सुरेख!