कावळे घाटावरी...
...गझल...
काय मज होणार हे त्यांना दिसाया लागले ,
कावळे घाटावरी ते घुटमळाया लागले...
मौनव्रत धरला तयांनी आत्मशुद्धीला उगा,
काल झोपेतून तेही बडबडाया लागले...
भिन्नतेचा शाप घेऊनी तसा आलो जगी ,
सोडता जग, एकसे सारे दिसाया लागले !
हीन कर्मांनी खरोखर गाठली उंची अशी ,
बिंबही माझे , मला बुटके दिसाया लागले !
नाव मी लिहीता तुझे, भिंतीवरी, झाले असे...
मोडके ते घर अचानक, झगमगाया लागले !
ऐकली इतुक्यांदा मी 'देव' ही संकल्पना ,
वास्तवाशीही तिचे नाते जुळाया लागले !
...शैलेश कुलकर्णी...
गझल: