चित्र जुने

बान्धूया वाळूत घरे
आकाशी सुन्दर छपरे
वाळूवर का ढकलावे
लाटान्चे लाखो नखरे
दगड जरी जखमा करतो
वीट मऊ हे कुठे खरे
सोबत असून छळणारे
कसे बायकान्चे नवरे
सन्घटनेने ठरवूया
स्वतः बरे नी काम बरे
सोक्षमोक्ष होणार पुन्हा
मी चुकतो की तिचे खरे
सन्साराचे चित्र जुने
इथे डाग अन तिथे चरे
गझल: