सुरकुत्या
भरार फुलपाखरू कुणाच्या उरात नाही
किडे इथे रेंगती, कुणी माणसात नाही
मनास येते तसे तुम्ही वागता तरीही
कसे म्हणवते - "खरेच काही मनात नाही!"
बघा जरा काळवेळ मग राग आळवा रे
रखरखलेली दुपार ही; चांदरात नाही
किती विचारास बाक आला, किती सुरकुत्या...
त्वचा चमकते तरी कुणी यौवनात नाही!
उदार धोरण; खुली व्यवस्था; समान संधी -
असा तवा तापला व दाणा घरात नाही
गझल:
प्रतिसाद
सोनाली जोशी
बुध, 23/04/2008 - 22:34
Permalink
वा!
किती विचारास बाक आला, किती सुरकुत्या...
त्वचा चमकते तरी कुणी यौवनात नाही!
उदार धोरण; खुली व्यवस्था; समान संधी -
असा तवा तापला व दाणा घरात नाही
हे दोन्ही शेर आवडले.
प्रदीप कुलकर्णी
गुरु, 24/04/2008 - 14:06
Permalink
छान...छान...
मनास येते तसे तुम्ही वागता तरीही
कसे म्हणवते - "खरेच काही मनात नाही!"
छान...छान...
किती विचारास बाक आला, किती सुरकुत्या...
त्वचा चमकते तरी कुणी यौवनात नाही!
अप्रतिम, पुलस्ती !
शुभेच्छा.
चित्तरंजन भट
रवि, 04/05/2008 - 20:51
Permalink
किती
किती विचारास बाक आला, किती सुरकुत्या...
त्वचा चमकते तरी कुणी यौवनात नाही!
उत्तम! एकंदर गझलही आवडली. चिंतनशीलता हा तुमचा विशेष आहे. तो ह्या गझलेतही ठळक आहे.