कशाला ?

मी तर कबुली देतो आहे..
तुमचे खोटे आळ कशाला ...?
वाव्वा... अगदी मस्त.

या भजनातच भक्ती नाही..!
..ढोलक आणिक टाळ कशाला..?
वाव्वा...

गझल आवडली संतोषराव..

किती सुंदर! 'निर्मळ डोळ्यामधले पाणी - अभिव्यक्तीचा गाळ', 'हृदयातला चंद्र', 'मनाचा सांभाळ', 'खोटे आळ', एकापेक्षा एक देखण्या कल्पना!
खूप आवडली गजल.
-सतीश

थार्‍यावरती नाही जे मन,
त्याचाही सांभाळ कशाला ..?
छान...छान...

मी तर कबुली देतो आहे..
तुमचे खोटे आळ कशाला ...?
उत्तम...
आळ हा शब्द माझ्याही खूपच आवडीचा बरं का :) अनेक कवितांमधून येतो बऱ्याचवेळा...! 

जगताना जे जळतच गेले,
त्या प्रेताला जाळ कशाला ..?

लोककवी मनमोहन नातू यांच्या त्या सुविख्यात ओळी  या शेरावरून आठवल्या...
शव हे कवीचे जाळू नको हो
जन्मभरी तो जळतचि होता
फुले तयावर उधळू नका हो
जन्मभरी तो फुलतचि होता

सांभाळ, जाळ आणि आळ शेर आवडले! मतलाही २ र्‍या वाचनात फार फार आवडला - "शब्दांची आबाळ कशाला" वा वा!!

शांती ह्रदयातच शोधावी..,
फिरतो रानोमाळ कशाला...?

या भजनातच भक्ती नाही..!
..ढोलक आणिक टाळ कशाला..?

तो त्याच्या मरणाने मरतो..
यावा लागे काळ कशाला ?
 
प्रवाही आणि सहज गझल !

भक्ती , शब्दांची आबाळ हे दोन्ही शेर अतिशय आवडले.

गझल आवड्ली