जे कधी न जमले मजला

               जे कधी न जमले मजला                    

     जे कधी न जमले मजला, इतरांना जमले होते...
     मज साधे घर नसताना, त्यांचे तर इमले होते !

     मी वाट तुझी बघताना, नुसतेच न शिणले डोळे;
     प्रत्येक वळण वाटेचे, कंटाळुन दमले होते !

     त्या घेराव्यातच मजला, जी झाली धक्काबुक्की..
     माझ्यावर ते कुसुमांचे, हारांतुन हमले होते !

     तांबडे फुटेतो तू-मी, त्या रात्री जागत असता,
     विझण्याचे विसरुन तारे, चमकण्यात रमले होते !

     एकांती ऐकू आली, मज बालपणीची गाणी,
     पाखरू मनाचे माझ्या, वळचणीस घुमले होते !

     होकार घेउनी जेव्हा, आलीस अंगणी माझ्या,
     नवसाच्या प्राजक्ताचे, झाडच घमघमले होते !

    मी गझल गुणगुणत माझी, रस्त्याने चालत होतो..
     आकाश मजपुढे तेव्हा, अदबीने नमले होते !

                          -वा.न.सरदेसाई
                          २/४, ’रत्नभिमा’ हौ. सोसा.
                          आचार्य हॉस्पिटल जवळ,
                          वली पीर रोड,
                          कल्याण (पश्चिम)- ४२१,३०१
                          फोन- ०२५१-२३१०७५७