असे बाहेर डोकावू नका आतील दु:खांनो....

सुखे संचारबंदी लावती गाफील दु:खांनो
असे बाहेर डोकावू नका आतील दु:खांनो

किती लांबेल यंदाचा अबोला कल्पना नाही
तुम्हाला पाहिजे तर व्हा तिला सामील दु:खांनो

कुणी नाही इथे आता, सुटा मोकाट कोठेही
निघाला पापणीचा तांबडा कंदील दु:खांनो

सुखे छाटून थोडीशी पुन्हा येईन माघारी
पतंगासारखी देता जराशी ढील दु:खांनो?

मला वाटेल तेव्हा मी मला मानेन आनंदी
कुठे आहात तुम्हीही मला बांधील दु:खांनो?

इथे एकांत होता त्यामुळे मी हासलो थोडा
जरासे पाहिले वागून मी मिश्कील दु:खांनो

चला... अंधारते आहे... मनामध्ये बसा आता
तिन्हीसांजेस करता केवढी किलबील दु:खांनो

तिला कित्येक वर्षांनी पुन्हा भेटायचे आहे
मधे बोलायचे नाही बरे फाजील दु:खांनो?

शिव्यांची देत लाखोली उपाशी मारतो आहे
तरीही नांदता माझ्याघरी सत्शील दु:खांनो?

कुणी येणार आहे वाटते चुचकारण्यासाठी
अशी का लोचने झाली म्हणे स्वप्नील दु:खांनो?

मनाने 'बेफिकिर' व्हा... जन्मतो तो संपतो येथे
पुढे न्या आपली ही पोरकी मैफील दु:खांनो

टीप - सूट - काही र्‍हस्व दीर्घ!

-'बेफिकीर'!