मी जसा आहे तसा..

व्वा.... क्या बात है ॠत्विक....... मस्तच झालिये गझल.

पुलेशु

डॉ.कैलास

भावना स्पष्टपणे पोचल्या. सच्चाई का काय म्हणतात ते हेच असावे. पण एकंदर टीकात्मक अन एकच आशय सुचवू पाहणारे दोन, तीन शेर असलेली रचना वाटली.

स्वतंत्ररीत्या खालील शेर व ओळी आवडल्या.

वासनांना अंत नाही पण मनाला खंत नाही-

मी जसा बाहेरुनी आहे तसा आतूनही मी..
तोतया पोशाख घेण्याएवढा श्रीमंत नाही!

अक्षरे तोलावया मी थोर प्रज्ञावंत नाही!

ते बघा कवितेकडे या नासिका मुरडून गेले..

का इथे हे गीत मरणाचे तुझे गातोस वेड्या!

परंतु एकंदर परिणाम 'वैतागातून जन्माला आलेली टीकात्मक रचना' असा होत आहे मनावर!

मात्र (मुक्तछंद सोडल्यास ) मला सर्व मुद्दे आवडले.

क्षमस्व व शुभेच्छा!

ऋत्विक,
पहिले दोन शेर आवडले.
एकंदर परिणाम 'वैतागातून जन्माला आलेली टीकात्मक रचना' असा होत आहे
याबाबत इतरांची मते जाणून घ्यायला आवडेल
असे तुम्ही लिहिल्यामुळे मी यावर लिहीत आहे. मला तरी या गझलेबाबत असे वाटत नाही. अर्थात, तुम्ही लिहिले आहेतच. मला ही गझल फक्त टीकात्मक वाटत नाही. तसेच, 'वैतागातून जन्माला आलेली..' असा याचा परिणाम निदान मला तरी जाणवला नाही. कारण, अशा अनेक रचना इथे वाखाणल्या गेल्या आहेत.

यानिमित्ताने मला असेही मत मांडावेसे वाटते की एखादी कविता ही त्या कवीचेच मनोगत असते नाही..
हे तुमचे म्हणणे मला पूर्णपणे मान्य आहे. वास्तविक मी स्वतः ते अनेकवेळा जाहीरपणे मंचावरून मांडलेही आहे.
धन्यवाद.

छान गझल..!!

एखादी कविता ही त्या कवीचेच मनोगत असते नाही.
कुठलीही कविता, त्या कवितेत जो नायक/नायीका असते, त्या नायकाचे मनोगत असते, कविचे नाही. असे माझे मत.
एखाद्यावेळी कविला न पटणारी विचारधाराही कवितेत प्रतिबिंबित होऊ शकते. ते कविचे मत असतेच असेही नाही.

वसंत आवडला...

प्रज्ञावंत शेर आवडला.

प्रज्ञावंत ... श्रीमंत >> आवडले

वासनांना अंत नाही पण मनाला खंत नाही- >> ही ओळ पण मस्त

वासनांना अंत नाही पण मनाला खंत नाही-
बेरडे वैराग्य येण्या कोरडा मी संत नाही..

उत्क्रुष्ट!!!