कधी र्हस्व माझाच मी दीर्घतो
कधी मीच शून्यात आकुंचतो
कधी र्हस्व माझाच मी दीर्घतो
तुला काय देऊ निवारा कुठे?
जिथे गाव माझेच मी शोधतो
लपाव्या कशाला तुझ्या भावना?
कुठे तू, कुठे मी नियम पाळतो..?
गुलाबास नसतात काटे जिथे..
सुगंधीपणाही कुठे राहतो ?
स्वतःशीच हल्ली नसे बोलणे
जगाशी बिगाशी कुठे बोलतो..
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ?
तुला सोसले अन् तुला सोसतो
मरावे, उरावे तुझे तूच बघ
स्वतःचे तरी मी कुठे जाणतो ?
किती वाद पूर्वी ! किती भांडणे !!
अता जीव नुसताच भंडावतो...!
गझल:
प्रतिसाद
चित्तरंजन भट
मंगळ, 23/02/2010 - 14:59
Permalink
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ? तुला
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ?
तुला सोसले अन् तुला सोसतो
वाव्वा!
गुलाबास नसतात काटे जिथे..
सुगंधीपणाही कुठे राहतो ?
वाव्वा!
वा, एकंदर चांगली झाली आहे गझल.
बेफिकीर
मंगळ, 23/02/2010 - 16:49
Permalink
ही गझलही संपूर्ण आवडली
ही गझलही संपूर्ण आवडली अजयराव!
उत्तम गझल!
कैलास
मंगळ, 23/02/2010 - 21:48
Permalink
हरेक शेर कातिल आहे.......क्या
हरेक शेर कातिल आहे.......क्या बात है...
डॉ.कैलास
ज्ञानेश.
मंगळ, 23/02/2010 - 22:56
Permalink
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ? तुला
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ?
तुला सोसले अन् तुला सोसतो
वाह ! मस्त शेर.
चक्रपाणि
बुध, 24/02/2010 - 00:11
Permalink
गुलाबास नसतात काटे
गुलाबास नसतात काटे जिथे..
सुगंधीपणाही कुठे राहतो ?
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ?
तुला सोसले अन् तुला सोसतो
हे दोन शेर विशेष आवडले.
अजय अनंत जोशी
बुध, 24/02/2010 - 08:35
Permalink
चित्तरंजन, बेफिकीर, कैलास,
चित्तरंजन, बेफिकीर, कैलास, ज्ञानेश, चक्रपाणी धन्यवाद!
जयश्री अंबासकर
बुध, 24/02/2010 - 15:54
Permalink
मस्त मस्त !! तुला
मस्त मस्त !!
तुला सोसतो.......शेर - ए - बब्बर !!
प्रताप
गुरु, 25/02/2010 - 16:42
Permalink
खुप आवडली. गाव, गुलाब आवडले.
खुप आवडली. गाव, गुलाब आवडले.
ऋत्विक फाटक
गुरु, 25/02/2010 - 19:29
Permalink
स्वतःशीच हल्ली नसे
स्वतःशीच हल्ली नसे बोलणे
जगाशी बिगाशी कुठे बोलतो..
अत्यंत सहज आणि सुंदर शेर झालाय!
निवारा आणि गुलाबाचे काटे हे जरासे साधे-सरळ वाटले.
गंगाधर मुटे
शनि, 27/02/2010 - 05:38
Permalink
छान आवडली गझल.
छान आवडली गझल.
अजय अनंत जोशी
गुरु, 04/03/2010 - 16:24
Permalink
जयश्री, प्रताप, ऋत्विक,
जयश्री, प्रताप, ऋत्विक, गंगाधर धन्यवाद!
अनंत ढवळे
गुरु, 11/03/2010 - 10:10
Permalink
कधी मीच शून्यात आकुंचतो कधी
कधी मीच शून्यात आकुंचतो
कधी र्हस्व माझाच मी दीर्घतो
किती वाद पूर्वी ! किती भांडणे !!
अता जीव नुसताच भंडावतो...!
सुंदर गझल !!
अजय अनंत जोशी
शुक्र, 12/03/2010 - 23:38
Permalink
धन्यवाद अनंत.. तसे भेटणे
धन्यवाद अनंत..
तसे भेटणे राहिलेच आपले नंतर...
अनिल रत्नाकर
शनि, 13/03/2010 - 00:10
Permalink
संपुर्ण गझलच लाजवाब.
संपुर्ण गझलच लाजवाब.
अजय कोरडे
मंगळ, 30/03/2010 - 13:20
Permalink
अस्सल गालिबी शेर
अस्सल गालिबी शेर
अजय कोरडे
मंगळ, 30/03/2010 - 13:21
Permalink
अस्सल गालिबी गझल
अस्सल गालिबी गझल
प्रणव.प्रि.प्र
सोम, 26/04/2010 - 12:28
Permalink
गुलाबास नसतात काटे
गुलाबास नसतात काटे जिथे..
सुगंधीपणाही कुठे राहतो ?
मस्तच...
ह बा
शनि, 08/05/2010 - 18:01
Permalink
गुलाबास नसतात काटे
गुलाबास नसतात काटे जिथे..
सुगंधीपणाही कुठे राहतो ?
किती वाद पूर्वी ! किती भांडणे !!
अता जीव नुसताच भंडावतो...!
खूप छान गझल आहे!
मिल्या
गुरु, 27/05/2010 - 19:29
Permalink
स्वतःशीच हल्ली नसे
स्वतःशीच हल्ली नसे बोलणे
जगाशी बिगाशी कुठे बोलतो..
कशाला जगाचीच चर्चा हवी ?
तुला सोसले अन् तुला सोसतो
>>> सुरेख... मुशायर्यात ऐकली होतीच..