साडेसाती
देईल का मज कुणी दिलासा
साडेसातीत हवाहवासा
म्हणती साडेसातीमध्ये
फिरते घर अन् फिरतो वासा
नुसती तडफड साडेसाती
जळावाचूनी जैसा मासा
सहजासहजी होते गोची
उच्छ्वासांचा होई उसासा
साडेसातीनंतर तरी का
मनासारखा पडेल फासा?
-अविनाश ओगले
गझल:
कसले माझे ? कुठले अपुले ? ते परकेच निघाले !
ज्यांनी धीर दिला , ते माझे कोण न जाणे होते ?
देईल का मज कुणी दिलासा
साडेसातीत हवाहवासा
म्हणती साडेसातीमध्ये
फिरते घर अन् फिरतो वासा
नुसती तडफड साडेसाती
जळावाचूनी जैसा मासा
सहजासहजी होते गोची
उच्छ्वासांचा होई उसासा
साडेसातीनंतर तरी का
मनासारखा पडेल फासा?
-अविनाश ओगले
प्रतिसाद
चित्तरंजन भट
सोम, 21/09/2009 - 21:10
Permalink
ही गझलेपेक्षा साडीसातीवरील
ही गझलेपेक्षा साडीसातीवरील थोडी गमतीदार कविताच वाटते आहे.
अजय अनंत जोशी
मंगळ, 22/09/2009 - 10:39
Permalink
साडेसातीनंतर तरी का मनासारखा
साडेसातीनंतर तरी का
मनासारखा पडेल फासा?
हे छान!
तरी मात्रा मोजून पहा.....
ही कवितेसारखी वाटते हेही खरे!
(....आणि माझे हे मत सर्वांसाठी असते बरं का! )
चुभुद्याघ्या.