तु
चांदण्याचा भास तु
दैवि एक आभास तु
भार दवबिंदुसहि
पाकळ्यांचा श्वास तु
नागापरि वेडावलो
चंदनि निश्वास तु
गंधावले आयुष्य
मोगरि सहवास तु
अर्पितो स्वत:स मि
आंधळा विश्वास तु
धन्य मि खेळुन झालो
श्रिरंगाचि रास तु
गझल:
दिसे हे रक्त साध्या माणसांचे
( कुणी मारी न चाकू प्रेषितांना )
चांदण्याचा भास तु
दैवि एक आभास तु
भार दवबिंदुसहि
पाकळ्यांचा श्वास तु
नागापरि वेडावलो
चंदनि निश्वास तु
गंधावले आयुष्य
मोगरि सहवास तु
अर्पितो स्वत:स मि
आंधळा विश्वास तु
धन्य मि खेळुन झालो
श्रिरंगाचि रास तु