छळतो अजूनही का

छळतो अजूनही का


पाऊस कालचा तो छळतो अजूनही का
जाळून काळजाला झरतो अजूनही का


ही रात्र चिंब ओली, आभाळ फाटलेले
मी कोरडा तरीही, उरतो अजूनही का


तन पावसात भिजले, मन आठवात न्हाले
देहात मात्र वणवा, जळतो अजूनही का


होती अशीच ओली, ती रात्र वेदनांची
उघडून त्याच जखमा, जगतो अजूनही का


पाऊस मित्र माझा, मैत्रीस जागणारा
विरहात मात्र ऐसा, छळतो अजूनही का


आभाळ मुक्त झाले, वचनातुनी सरींच्या
मी ऋण पावसाचे, जपतो अजूनही का


जयश्री अंबासकर
गझल: 

प्रतिसाद

आभाळ मुक्त झाले, वचनातुनी सरींच्या
मी ऋण पावसाचे, जपतो अजूनही का
व्वाव्वाव्वा......
चुभूद्याघ्या...
***********************
वाहत्या गर्दीत माझा चेहरा पाहू नको तू
मुखवटे आहेत तेथे, त्यात हा 'नचिकेत' नाही!!

भन्नाट .....शेर
पाऊस मित्र माझा, मैत्रीस जागणारा
विरहात मात्र ऐसा, छळतो अजूनही का

आभाळ मुक्त झाले, वचनातुनी सरींच्या
मी ऋण पावसाचे, जपतो अजूनही का

नमस्कार जयश्री अम्बासकर

तुमची कविता (गझल) फारच आवडली. काळजाला हात घालते.

आभाळ मुक्त झाले, वचनातुनी सरींच्या
मी ऋण  पावसाचे, जपतो अजूनही का

सुंदर  शेर. उला  मिसरा  तर फारच  आवडला.

सुंदर गझल..!
आभाळ मुक्त झाले, वचनातुनी सरींच्या
मी ऋण पावसाचे, जपतो अजूनही का

हा शेर भलताच आवडला :)

आनंदयात्री, दशरथ, नीता ज्ञानेश, चांदणी.... मनापासून धन्यवाद !
अजून शिकतेय गझल लिहायला.

ऋण शेर फार आवडला!