मी तरी देऊ किती आवाज आता..!
मी तरी देऊ किती आवाज आता..!
अंतरांचा येइना अंदाज आता..!
हा रिता प्याला तुझ्या हाती दिला मी.
जहर दे वा अमृता त्या पाज आता..!
यौवनाचे बाण काळ्याभोर नयनी.
तू सुद्धा झालीस तीरंदाज आता..!
प्रेम जे मुदलात होते, माफ केले
राहिले पण आठवांचे व्याज आता..!
पाहता तुज छाटले बाहूच दिसले.
ताज, मी पाहू कुठे मुमताज आता..!
-- अभिजीत दाते
गझल:
प्रतिसाद
अजय अनंत जोशी
बुध, 18/03/2009 - 22:19
Permalink
व्याज
प्रेम जे मुदलात होते, माफ केले
राहिले पण आठवांचे व्याज आता..! व्वा!
एकंदर छान.
कलोअ चूभूद्याघ्या
ज्ञानेश.
गुरु, 19/03/2009 - 23:12
Permalink
सुंदर.
शेवटचे दोन्ही शेर फार आवडले. "व्याज" मस्तच.
"तू सुद्धा झालीस तीरंदाज आता.." यात जरा गडबड वाटतेय.
चूभूद्याघ्या आहेच.