पसारा !

क्या बात है!
प्रदीप गझल नेहमीप्रमाणे आवडली.
नको नको ते विचार वाढत गेले...
मनात माझ्या किती पसारा झाला !
फार सुरेख.
सोनाली

दिली न वेळेवरी कुणाला ओ मी
कधी न माझा पुन्हा पुकारा झाला !
..हा शेर सगळ्यात जास्त आवडला.

पुन्हा अचानक भरून आले डोळे...
पुन्हा अचानक धुरकट तारा झाला !
यावरून एक (बहुधा गुलजारचा) शेर आठवला-

जब भी आंखोमें  अश्क भर आए,
लोग कुछ  डूबते नजर आए..

प्रदीप उत्तम गझल. सगळेच शेर आवडले.

उगीच मी काळजी जिण्याची केली
कसाबसा शेवटी गुजारा झाला !
वाव्वा! क्या बात है.

नको नको ते विचार वाढत गेले...
मनात माझ्या किती पसारा झाला !
वाव्वा! अतिशय सुरेख.

हे शेर सध्या गुणगुणतो आहे.

गुजारा आणि तारा हे खासच!
मतला आणि मारा हे शेरही आवडले. गझल सुंदरच!!

व्वा..छानच.....
जरा कुठे काढले न डोके वर मी
कुणाकुणाचा कुठून मारा झाला !

निखारा.. शेर छान. किनारा.. ठीक.
कुणास आता तुझी न वाटे भीती..
तुझा कशाने कमी दरारा झाला ?
पुन्हा अचानक भरून आले डोळे...
पुन्हा अचानक धुरकट तारा झाला !
नको नको ते विचार वाढत गेले...
मनात माझ्या किती पसारा झाला !
वरील तीनही शेरात १ली ओळ जे सांगते तेच २री ओळ सांगते असे वाटते. या दोन ओळीतील आशय एकच गोष्ट सांगतो आहे.
बाकी तुमचे ठेवणीतले शेर छान.
कलोअ चूभूद्याघ्या

प्रदीप जी,
बढीया!

जयन्ता५२

नकोस काढू पुन्हा फुलांच्या गोष्टी
पहा, पुन्हा हा उदास वारा झाला !
मस्त शेर.
समीप येऊ न दें कुण्या लाटेला...
असा कसा कोरडा किनारा झाला ?
छान

जरा कुठे काढले न डोके वर मी
कुणाकुणाचा कुठून मारा झाला !
वाह वाह !
उगीच मी काळजी जिण्याची केली
कसाबसा शेवटी गुजारा झाला !
काळजी करण्याची गरज नव्हती , जगणं घडत गेलं असं म्हणायचं असावं पण मला "कसाबसा" मधे धडपड जाणवली त्यामुळे शेराची लज्जत कमी झाली असे वाटले. आपले मत जाणून घ्यायला आवडेल.  चू. भू. दे. घे.
एकंदर गझल मस्त
 
 

दिली न वेळेवरी कुणाला ओ मी
कधी न माझा पुन्हा पुकारा झाला !
प्रदीपराव सुरेख गझल... अनेक कल्पना नवीन नसल्या तरी अतीशय नेटकेपणाने आणि उत्कटपणे मांडलेल्या आहेत.  कुर्निसात.

उदय

दिली न वेळेवरी कुणाला ओ मी
कधी न माझा पुन्हा पुकारा झाला
 
हा शेर मस्त झालाय, बाकी सर्व गझल पण सुंदरच

प्रदीपजी,
आवडली गझल..
निखारा, वारा आणि किनारा खूप आवडले...

सगळीच गझल मस्त
पुकारा व पसारा एकदम फ़डाड

गझल चांगली आहेच, पण प्रतिसाद काही कमी मनोरंजक नाहीत : )