जसे काल होते तसे आज वाटे
रित्या मंदिरी चाळ - पखवाज वाटे
तिथे तुणतुणेही अता झांज वाटे
मिळे दाद नृत्यांस वा! व्वा!! फुकाची..
न तोडा, न ठसका, न तो बाज वाटे
कुण्या गावचा मीच माजी भिकारी
तरीही उगा द्यायची लाज वाटे
असे काळजाचे सदा होत तुकडे
प्रिया 'होय' म्हणताच कोलाज वाटे
नको दाखवू नवनवे रोज काही
जसे काल होते तसे आज वाटे
जिथे भाषणालाच बंदी असे, पण...
तरीही तयांचेच ते राज वाटे
कुणी घेत उचलून डोई सुखाला
इथे वेदनेचाच सरताज वाटे
गझल:
प्रतिसाद
भूषण कटककर
सोम, 05/01/2009 - 10:59
Permalink
वा!
कुण्या गावचा मीच माजी भिकारी
तरीही उगा द्यायची लाज वाटे
माजी भिकारी संकल्पना आवडली. हा हा हा हा! माजी भिकारी! काय शब्दरचना आहे!
माजी अध्यक्ष, माजी संचालक वगैरे ऐकले होते.
आपण या रचनेला 'हझल' म्हणायला पाहिजे होतेत.
श्रीनिवास (not verified)
गुरु, 08/01/2009 - 17:34
Permalink
आवडली
नृत्य, भाषण आणि वेदना आवडले.
कोलाज म्हणजे काय?
सुनेत्रा सुभाष
रवि, 11/01/2009 - 10:27
Permalink
कोलाज
कोलाज वाला शेर आवडला.
अजय अनंत जोशी
सोम, 19/01/2009 - 00:14
Permalink
हझल??
भूषण,
मी ज्याला हझल समजत होतो ती फझल (फसलेली हझल) निघाली असे मत आहे. आता याला काय म्हणावे कोण जाणे? तरी...
भूषण, श्रीनिवास, सुनेत्रा - प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद.
कलोअ चूभूद्याघ्या
समीर चव्हाण (not verified)
शुक्र, 23/01/2009 - 20:25
Permalink
सुंदर
रित्या मंदिरी चाळ - पखवाज वाटे
तिथे तुणतुणेही अता झांज वाटे
प्रदीप गांधलीकर
शनि, 24/01/2009 - 18:07
Permalink
शेवटचा शेर
कुणी घेत उचलून डोई सुखाला
इथे वेदनेचाच सरताज वाटे
मस्त!