फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा.......

एक प्रार्थना ओठांमधुनी निघत राहिली
काल रात्रभर तुझी वेदना जळत राहिली ...    वा...वा...


कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली...   सुरेख...सुरेख !

[quote=अनंत ढवळे]

कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली.........
[/quote]
अतिशय सुरेख गझल. वरील २ शेर तर कायम लक्षात राहणारे आहेत.

जुन्या ऋतूंची साद घेउनी पाउस आला
गेली वर्षे नभातुनी मग गळत राहिली

फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली.........
मस्त!
- चक्रपाणि जीवन चिटणीस

कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

जुन्या ऋतूंची साद घेउनी पाउस आला
गेली वर्षे नभातुनी मग गळत राहिली

छानच.................

सरोवर, पाऊस, आणि काचांचे शेर मस्तच.

अतिशय मनोज्ञ, गूढ, सशक्त गझल. अनंत ढवळे या नावाला शोभणारी....
प्रा. डॉ . संतोष कुलकर्णी, चैत्रबन , श्याम सोसायटी, येरमेनगरजवळ, उदगीर जि. लातूर ४१३ ५१७ दूरभाष : ०२३८५-२५८०४६ (नि) २५८७५६ (का) भ्रमणध्वनी ९४२२६५७८५०

गजलकट्टा च्या एका कार्यक्रमात ऐकली होतीच.. आज पुनःप्रत्ययाचा आनंद मिळाला..
मस्तच  आहे एकदम

गझल खूप आवडली!
पाऊस, सरोवर आणि काचा शेर विशेष आवडले!!
-- पुलस्ति.

वा वा !!!
छान गझल. नादमधुर.  सर्व शेर आवडले.
फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली.........
केवळ  अप्रतिम.
आपला,
(उद्ध्वस्त) धोंडोपंत
 
 
आम्हाला इथे भेट द्या http://dhondopant.blogspot.com

अनंतदा,
कुणा न दिसली  मूक अरण्यातली पानगळ
त्या दु:खाची गाज दूरवर घुमत राहिली
बस्स... इतकेच..
अजून काय बोलू...

अनंतदा,
कुणा न दिसली  मूक अरण्यातली पानगळ
त्या दु:खाची गाज दूरवर घुमत राहिली
बस्स.. इतकेच...
अजून काय बोलू.....

कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली... विशेष आवडले.

अजब

कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली

अजब

तिन्हीसांजेच्या वासाची मजबूत गझल.
डोकं हल्लक झालं. अजून येऊ द्या...

मानले तुम्हांला....काय गझल आहे..!! सही.. 

एक प्रार्थना ओठांमधुनी निघत राहिली
काल रात्रभर तुझी वेदना जळत राहिली 

कळूनही त्या सरोवराचे  गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

जुन्या ऋतूंची साद घेउनी पाउस आला
गेली वर्षे नभातुनी मग गळत राहिली

कुणा न दिसली  मूक अरण्यातली पानगळ
त्या दु:खाची गाज दूरवर घुमत राहिली

कुणा न दिसली  मूक अरण्यातली पानगळ
त्या दु:खाची गाज दूरवर घुमत राहिली

ह्या ओळींना माझा सलाम !!

प्रसन्न शेंबेकर
"तुझी जागण्याची अदा पाहिली
फुले आरतीला उभी राहिली"

शब्द नाहीत! कमाल आहे गझल! सगळेच शेर लाजवाब.
क्रान्ति {रोज सकाळी असे काहि वाचावे सुंदर | अवघे जीवन भरून जावे आनंदाने!}