मोग-याचा पसारा.....(गझल)

Posted by supriya.jadhav7 on Saturday, 22 January 2011

मोग-याचा पसारा.....

तुला रोज येतो, कधीही शहारा !
निरखणे तुझे, रोमरोमी थरारा !!

उगाळू किती संयमी चंदनाला,
उरी स्पंदनांचा धुमसतो निखारा !!

जरी गुंगल्या चांदण्या दूर तेथे,
खुणावी कधीचा मला शुक्रतारा !!

सुगंधी बटांची नशा मैफ़िलीला,
तया चुंबितो स्वैर- बेधुंद वारा !!

नको जागणे अन नको हे उसासे,
तुझे श्वास गात्री, विरे हाय पारा !!

चुरावी कशाला कुणी रातराणी,
सख्या ! धुसफ़ुसीला नसावाच थारा !!

पहाटे पहाटे मिठी सैल होता,
कसा आवरु मोग-याचा पसारा ?

-सुप्रिया (जोशी) जाधव.

गझल: 
तरही गझल

प्रतिसाद

बेफिकीर

सोम, 24/01/2011 - 10:14

चुरावी कशाला कुणी रातराणी,
सख्या ! धुसफ़ुसीला नसावाच थारा - मस्त!

गझल रंगीनच आहे.

supriya.jadhav7

शनि, 05/02/2011 - 09:41

धन्यवाद 'बेफिकीरजी' !

दत्ता

मंगळ, 08/02/2011 - 14:11

बेधुन्द!!!

चित्तरंजन भट

बुध, 09/02/2011 - 10:13

तुला रोज येतो, कधीही शहारा !
उगाळू किती संयमी चंदनाला,
ह्या ओळी फार मस्त आहेत. गझल एकंदर छानपैकी एखाद्या रोमँटिक गीतासारखी झाली आहे.

मनिषा नाईक.

शनि, 26/03/2011 - 22:09

सुदंर्...मजा आली

क्रान्ति

रवि, 27/03/2011 - 11:08

जरी गुंगल्या चांदण्या दूर तेथे,
खुणावी कधीचा मला शुक्रतारा !!

सही! सुंदर भावपूर्ण गझल!

कैलास गांधी

बुध, 04/04/2012 - 13:28

पहाटे पहाटे मिठी सैल होता,
कसा आवरु मोग-याचा पसारा ?गझल छान रोमँटिक झाली आहे.