वस्ती..!

मी जी दुनिया पाहिली, ज्या दुनियेत राहिलो त्या 'वस्ती'त मला रौशनी नावाची एक घरवाली मावशी भेटली.. त्या वस्तीला, त्या रौशनीला या काही ओळी समर्पित..

वस्ती पाखरांची झळाललेली होती
मस्ती कामांधांची उफाळलेली होती!

मद्याचे प्याले नाचत होते
भूक विश्वामित्राची चाळवलेली होती!

गेलो कराया सांत्वन पाखरांचे
गात्रे तयांची जळालेली होती!

दिले धडे मी शुचिर्भूततेचे
यौवंने पाखरांची पोळलेली होती!

आला थवा हा नवा पाखरांचा
सात्त्विकता तेथे हारलेली होती!

--तात्या अभ्यंकर.